Bowling & uitreiking kledij 11-12-10
Het kalenderjaar loopt zo stilaan ten einde en nadat we Team Airquality voetballes gaven kunnen we weer gaan denken aan de conditie voor het komende wegseizoen.
We hebben er dan ook voor gezord dat de kledij er goed op tijd was dit jaar.
De honger bij sommigen is alvast weer groot!
Grote Prijs Schelkens Wommelgem 10-10-10
Wommelgem, 10 oktober 2010-10-11
De grote Prijs Schelkens, een organisatie van de supportersclub van Bjorn Leukemans, is een echt klassieke afsluiter van het wielerseizoen aan het worden. Ook vandaag weer 3 wedstrijden, veel volk, mooi weer en veel bier.
In de kleedkamer (ten huize Moric DK) een uitgelaten sfeer voor de koers. De meesten willen zich nog wel één keer kompleet in de vernieling rijden, om dan het seizoen af te sluiten met de nodige hamburgers en pintjes. Lachende gezichten dus en bij de meesten geen sprake van stress. Zo is de stemming in de garage waar Ben, Steven, Egwin, Philip en Bart zich klaar maken. Ook van de partij: gastrenner Pieter VH en invité Peter D. Wat later vervoegen Jerry en Stein (die zich wat ziekjes voelt) het pelotonnetje BCT-ers. Aan de start vinden ze ook Erik P en Joery A terug, wat resulteert in 9 renners in BCT-truitje en 2 “anonieme” helpers.
Voor Bart is deze wedstrijd toch speciaal: na het EFO onderzoek en een aantal fietsloze weken hoopt hij toch net voldoende kilometers in de benen te hebben om de koers uit te rijden, en zodoende zijn zelfvertrouwen op te krikken.
Bijna 90 renners aan het vertrek, waarbij heel wat bekende gezichten. Dat het vandaag een snelle koers zal worden is zo goed als zeker, misschien nog niet zo slecht dat er van de 12 ronden drie achter de auto worden afgelegd. Eenmaal de officiële start gegeven is het meteen volle bak. In het begin proberen Steven, Stein, Peter en Jerry mee weg te geraken, maar het peloton blijft gesloten. Bij de 2e doortocht dan toch 4 renners weg. Onze jongens proberen mee de kloof te dichten, maar voorlopig blijven de 4 vluchters voorop. Dan acht de ons welbekende Rudi H zijn moment gekomen: hij rijdt het gat naar de 4 toe … maar strandt op zegge en schrijven 10 meter. Achteraf verwoordde Rudi het zo: “ik heb ne chasse patate gedaan”. De 4 vluchters drijven hun voorsprong op tot zo’n 30 sec, maar net als ik begin te denken dat de 4 definitief weg zijn komt binnen één ronde een hergroepering tot stand. Niemand is sterk genoeg om weg te geraken, zodat het ook in Wommelgem tot een pelotonspurt komt.
In de verte verschijnt de politiewagen met zwaailicht, en ontstaat er paniek aan de aankomst wanneer de GVA-boog letterlijk ineenstuikt en ook de speaker van dienst geen geluid meer kan produceren (oorzaak: elektrische panne). Met man en macht wordt de boog aan de kant getrokken, en is de baan juist op tijd vrij gemaakt voor het aanstormende peloton. Bij BCT wordt op 2 paarden gewed: zowel voor Ben als voor Stein wordt de spurt aangetrokken (hazen van dienst: Philip en Egwin). Helaas, Stein blijkt echt wel ziek en komt niet aan spurten toe, terwijl Ben (die nochtans goeie benen had) op een cruciaal moment ingesloten raakt en zo een mooie ereplaats verloren ziet gaan. Winnaar wordt Bert Dockx.
Niet getreurd, in de kleedkamer zijn de eerste pintjes heel snel verleden tijd. Er wordt zelfs al over volgend seizoen, een stage in Spanje, en wintertrainingen gepraat. Zonder namen te noemen: een aantal BCT-ers zakken af naar de aankomst en schrokken met een brede glimlach een dik verdiende hamburger naar binnen. De dorst is zo groot dat er uren later nog een pak bierbonnetjes ongebruikt in de broekzakken zit…
We kijken alvast uit naar 2011, een leuk en plezant wielerseizoen met veel successen voor het BCT.
Eddy
Meerdonk TTC Ronde 18-09-10
Zaterdag werd de laatste rit van de Waaslandse TTC ronde gereden.
Alles was nog mogelijk, zowel in het algemene klassement als in het puntenklassement.
Dus beloofde het een spannende koers te worden. Het was wachten op de derde ronde eer er voor de punten kon gespurt worden.
Het peleton werd eerst netjes samengehouden en Gino Verberckmoes kon daar van profiteren om enkele punten te pakken en zo over Steven Van Houte in het klassement te springen.
Daarna was de controle een beetje zoek en konden Lieven Van De Perre en Filip Baes wegrijden uit het peleton. De reactie kwam te laat en het tweetal kon tot een minuut uitlopen op een jagend peleton. Op die moment was al duidelijk dat Lieven een heel goede zaak ging doen in het algemene klassement.
Hij kon daar bovenop ook nog de wedstrijd op zijn naam schrijven. Filip Baes werd tweede.
Gaëlle is geboren!!!! 14-09-10
Op dinsdag 14 september heeft Anaïs er een zusje bij gekregen.
Gaëlle is 48 cm groot en ze weegt 2.960 kg.
Een hele dikke proficiat aan Tom en Vannessa en hun twee spruiten vanwege het hele team!!
GP Kleine Volmolen Geel-Bel 11-09-10
Geel-Bel
Zaterdag 4 september was het hoogdag in Geel-Bel, namelijk koers voor groot en klein. Zoals vorig jaar werden we verwelkomt in Bel ten huize Luc (alias opa) en zijn vrouw, waar we ons rustig konden omkleden en de supporters al iets konden drinken.
Om 14u startte de 1ste koers, met toch enkele kleppers aan de start waaronder een 4-tal Bryonnekes (Steven, Ben, Stein en ikzelf). Met 124 renners waren we, waarop de organisatie dan maar besliste om voor de veiligheid de koers te splitsen in de -40ers en de +40ers. Eerst vertrokken de -40ers die een halve ronde achter de wagen moesten rijden en dan de +40ers die een hele ronde achter de wagen moesten rijden. Na een halve ronde werden we losgelaten en met een razende vaart werden de eerste twee rondes afgewerkt. Achteraan het peleton was er een valpartij met daarbij Stein.
Steven en Ben die ook achteraan het peleton waren werden opgehouden en wachtten op onze kopman van de dag. Het peleton reed ondertussen met een razende vaart verder met vooraan Philip.
Stein gooide onmiddelijk de handdoek in de ring wegens te erge kwetsuren, Steven beslisste om aansluiting te zoeken bij de +40ers en Ben begon dan aan een inhaalrace. Vooraan het peleton kregen we dan een afscheiding van 16 man, ikzelf had weeral de boot gemist. Ben dan maar beginnen te sleuren aan de kop ’t peleton zodat we bijna bij de 16 geraakten, maar wanneer ik vroeg om over te nemen deden ze dit tegen 10 km/u trager. De vogels waren gaan vliegen.
Na een paar keer goed te roepen liet ik het maar zo. Na een aantal rondes kwam Ben eindelijk vooraan aansluiten met de melding dat Stein gevallen was. Ben zette zich onmiddelijk op kop en begon te sleuren, maar na één ronde merkte ook hij dat er niemand wou meewerken. Iets later hield hij het voor bekeken, wegens te gevaarlijk. Er waren ondertussen ook al een aantal valpartijen gebeurd. Zo kwamen we in de laatste rechte lijn waarop ik alles nog eens op een lint trok. Na dit zette ik mij opzij. Over de meet gingen ze nog eens zwaar tegen de grond, liever elkaar de kant inrijden dan mee te helpen tijdens de koers. In ieder geval heb ik de smaak weer te pakken en zal Ben graag helpen met zijn overwinning in Wommelgem.
Om 16u30 was het dan tijd voor de grootste koers van de dag, namelijk de kinderkoers. BCT had 1 renner aan de start, Sten Van Looy, 6 jaar. Ik denk niet dat er iemand zenuwachtiger was dan hij. Na 1 gezamelijke ronde mochten ze op de laatste rechte lijn spurten per leeftijd. Met zijn tanden op elkaar vatte hij de spurt aan, maar met zo’n kleine wielen is dit niet zo evident. Zo fier als een gieter fietste hij na de aankomst naar zijn talrijke supporters. Nadien mochten ze per leeftijd op het podium komen om de medaille in ontvangst te nemen. Sten was er als de kippen bij om op het hoogste schavotje te staan. Proficiat Sten met je eerste koers.
Nogmaals bedankt aan den opa en zijn vrouw voor de goede ontvangst vanwege BCT.
Tot de volgende.
Philip
TTC Ronde Nieuwkerken 10-09-10
De voorlaatste wedstrijd van de TTC ronde werd gereden in Nieuwkerken, als opener van de kermisweek. Om 17u30 reden de recreanten hun wedstrijd. Met 34 gingen ze van start. Na drie verkennings ronden mochten ze nog 4 ronden koersen. De sterkste van hen bleek Bart Rooms te zijn, hij reed solo naar de overwinning.
Kris M werd 23ste.
Om 18u45 was het de beurt aan de VWF-reeks voor de laatste rit in de waaslandtrofee.
De toeristen startten 15 seconden later, Nieuwkerken is naar gewoonte een koers waar stevig doorgereden wordt, en zo was het ook nu.
Na de eerste verkenningsronde werd de gashendel opengedraaid. De meest interressante ontsnapping bedroeg max 35 sec. met oa. Lieven Van de Perre,Patrick De Beule,Allain Calle,... maar toch werden ze terug gegrepen door het peleton. In de laatste ronde kon Dave Van Roeyen een kleine kloof slaan, hij kreeg het gezelschap van Lieven De Breucker. Samen konden ze het houden tot op de streep en toonde Dave zich de sterkste van de twee.
Stein Covents won de spurt voor het peleton en werd zo derde.
Egwin kwam aan als 23ste en reed opnieuw een verdienstelijke wedstrijd.
GP Jacobs nv OLV Waver 07-09-10
Aan de start in OLV Waver Steven en Egwin, geen kopman. Het ideale recept voor een ...
‘Clash of the Knechts’
Nog voor de koers begon zat het er al bovenarms op. Wie zou nu voor wie de spurt aantrekken? Volgend gesprek was het resultaat. Ik sta niet in voor de correctheid van weergave.
E: “Jij trekt dus de sprint aan voor mij?”
S: “Euh? Gij voor mij!”
E: “Ik heb meer anciënniteit.”
S: “Ik sta scherper.”
E: “Meer vet rijdt beter, of geldt dat alleen voor vrouwen?” (De zus van Steven kijkt even vreemd op.)
S: “Och, ik heb meer talent.”
E: “Gij werkt in de Quick!”
We gingen net niet op de vuist, maar de andreline zat in ieder geval goed.
Zo dominant voor de koers, zo braaf waren we tijdens de koers. De Jutse Wielervrienden en de Airquality ploeg domineerden. Zij hadden ambitie en vooral, zij hadden de renners om die ambitie kracht bij te zetten. Elke ronde hetzelfde stramien, een ontsnapping op het moment dat de vorige werd ingerekend. Als er een renner van bovengenoemde ploegen bij zat, dan werd er vakkundig afgestopt, anders werd er stevig gejaagd. Wij reden vrolijk mee en wisselden elkaar af aan de kop van het peloton. Af en toe meespringen in een ontsnapping of sprinten voor een premie. Alleen bleek dat niet echt de moeite te zijn, Steven bijvoorbeeld spurtte mee maar had pech want die ronde werd de premie toegekend aan de vierde en zesde renner.
In de voorlaatste ronde ontsnapte een groep van negen renners. De Jutse Wielervrienden en Airquality hadden twee of meer mannetjes mee. Einde verhaal dus voor het peloton, de winnaar zat vooraan. Dat de winnaar Geert Heremans was zal niemand verbazen. Met deze tweede overwinning in vier dagen tijd mag duidelijk zijn dat hij in goede vorm verkeert. Als je daar dan nog eens een goede ploeg kan naast zetten, dan houdt weinig je tegen.
Terug naar het peloton, na de laatste bocht schoot Steven naar voor. Hij riep even, maar het was niet duidelijk of hij de sprint wou aantrekken of dat het gewoon leedvermaak was. Ik zat namelijk ingesloten en kon niet op zijn wiel springen. Pieter Van Hoof kon wel meeschuiven, en werd zo in mijn zetel naar voren geloodst. Na deze inspanning kon Steven nog meespurten en moest enkel de duimen leggen voor Pieter. Knap staaltje van in de rooie gaan, zou ik zeggen. Ik finishte vooraan in het pak, een bittere pil na al dat ‘spierbalgerol’ aan de start. Maar bij het tellen van onze premies bleek ik vijf euro meer verdiend te hebben dan Steven. Financieel gezien ben ik dus de overduidelijke winnaar van deze allereerste ‘clash of the knechts’!
Dwars door Oud Heverlee 04-09-10
Zaterdag was het D-day voor onze mannen. Dé koers van het jaar voor velen.
Dwars door Oud Heverlee is gekenmerkt door de helling aan de aankomst die 14 keer bedwongen dient te worden.
Deze koers liegt nooit, ben je niet goed dan ga je eruit zo simpel gaat dat.
Hard maar eerlijk.
Philip, Ben, Steven, Egwin en Stein stonden aan de start te blinken samen met nog 115 anderen.
Bij de eerste doortocht was er al een tiental afgewaaid, een ronde later nog eens van hetzelfde.
Op het einde van de vierde ronde kondigt de wedstrijdwagen aan dat er 1 renner alleen voorop is.
Even later zien we Stein de Groenstraat opstormen met een mooie voorsprong op het peloton.
Die moet zich beresterk voelen dachten we.
Een ronde later word Stein weer gegrepen en net op dat moment ontploft de koers volledig.
Ben acht zijn moment gekomen en gaat vol mee in de aanval. Bij de volgende doortocht aan de aankomst scheidt zich een kleine groep af met helemaal voorin Philip die blijkbaar in goede doen is.
Stein en Ben worden het slachtoffer van hun eigen enthousiasme en moeten hier even passen.
Ook Egwin en Steven die naar mijn gevoel wat te ver achteraan zaten kunnen de aansluiting met de kop van de wedstrijd niet meer maken. We krijgen vooraan dus een man of vijftig met daarbij enkel Philip. Als Philip lek rijdt kan onze ploeg de ambitie van een mooie uitslag wel opbergen.
Stein en Steven vonden het goed geweest en waren reeds ingesteld op wat vertier in het bruisende Heverlee.
Philip was nog sneller naar de auto, vloekend om het onrecht dat hem gepresenteerd werd.
Ben en Egwin bleven echter met veel plezier beuken in het eerste groepje achter de kopgroep.
Toen ze op een gegeven moment moesten sprinten voor hun plaats nam Egwin gretig de maat van zijn kompanen.
Ben volgde kort achter Egwin.
De groep bleef gewoon verder rijden en Ben bleef zich maar amuseren.
Egwin zocht ook wat verkoeling op aan den toog.
Intussen werd er vooraan verder gekoerst zodat de kopgroep nog meer uitgedund werd tot een man of dertig.
Uiteindelijk werd Geert Heremans de oververdiende winnaar voor Pepijn Verbruggen en Gregory Camerlinckx.
Voor ons werd het dus niet echt een succes.
Maar we lieten ons hoofd niet hangen en genoten nog volop van de festiviteiten in het Waverse dorp.
Zo was er nog de ludieke inwonerskoers, de zelfgemaakte Bicky Burgers waar bijna iedereen toch eens van wilde proeven, het frietkraam en niet te vergeten de lekkere pintjes en Leffe's die goed binnen gingen.
Ben kreeg al weer zin in een volgende koers....
B.
Hier concentratie voor de koers en een babbeltje (lees een hele uitleg) erna.
TTC Ronde Moerbeke 29-08-10
Na de flop van den Blauwen Hoek, had ik iets recht te zetten. Bij gebrek aan drank en vrouwen, is koersen de beste manier om dat te doen.
Samen met Stein C. en Ben L. stond ik aan de start van de negende koers van de Waaslandse TTC Ronde in Moerbeke-Waas. De tactische bespreking aan de start was duidelijk en eenvoudig. Stein wou een zaak doen in het klassement, hoe goed die zaak zou zijn zou afhangen van de vorm van de dag. Ben en ik gingen in ieder geval ons uit de naad knechten voor Stein.
Tijdens de koers werd Stein een paar keer door Ben tegen een indrukwekkend tempo naar voren in het peloton gebracht. Maar al snel bleek dat Stein niet zijn beste dag had, en dat meebollen de beste keus was. Van alle tussensprints voor de blauwe trui deed hij er maar eentje mee. Ondertussen regende het water en ontsnappingen, maar de ploeg van gele man Kris Meerschaert controleerde de koers zo veel mogelijk en reed gaten dicht waar nodig. Veel werk hadden we dus niet op te knappen en we konden zonder veel energie te verspillen de laatste ronde ingaan. Net op dat moment de zoveelste ontsnapping. Twee renners schoten weg. Slechts één van hen zou net niet ingerekend worden door een jagend peloton en zo de overwinning mee naar huis nemen.
Bij het ingaan van de laatste kilometer zaten we alle drie rond de dertigste positie. Niet echt goed geplaatst. Maar zoals afgesproken bij het begin van de laatste ronde, zou ik na het rondpunt op 500 meter van de streep vol gas geven om de spurt aan te trekken voor Stein. Even roepen en hij zat in mijn wiel. Zoals verwacht trok het peloton op een lint langs de rechterkant van de baan om ideaal de binenbocht te nemen naar de streep. Wij gingen vol door langs de linkerkant van het peloton. Bij het uitkomen van de laatste bocht zaten we vooraan, maar de benen liepen vol en ik had de kracht niet meer om nog boven de 50km/u uit te komen. Ben zat spijtig genoeg ingesloten in het peloton en miste ons treintje, anders had er misschien wel meer ingezeten. In ieder geval kon Stein honderd meter voor de streep de klus klaren met een vierde plaats als resultaat. Uitbollend werd ik nog zesde en Ben eindigde toch nog dertiende.
Egwin
Duffel Blauwe Hoek 28-08-10
Zaterdagmiddag eind augustus aan café den Blauwen Hoek te Duffel.
Aan de 2 bierkranen staan mensen druk te overleggen terwijl renners vertellen over hun inwonerskoers en anderen warmrijden voor de "echte" koers. Onder hen die warmrijden Kris M van onze ploeg die met een zekere competitiehonger zit maar amper wat trainingskilometers verzameld heeft.
Kris dacht op wat begrip te kunnen rekenen van de organisatoren maar dat pakte even anders uit.
"U mag zeker deelnemen hoor Meneer maar dan wel in de tweede koers, de eerste is voor inwoners en plaatselijke tooghangers."
Hun goed recht natuurlijk, geen verkeerd woord daarover.
Verder nog aan de start Egwin, Philip en Steven. Duidelijk alledrie met veel "dash" en motivatie.
Eerst met de glimlach en wat later aan de start scherp en geconcentreerd.
Bij de eerste doortocht al premie en Egwin muist ervanonder met een andere renner. Hij maakt een goede indruk, dat belooft!
De volgende ronde een compact peloton met op kop Philip met kort daarachter Steven.
Kris en Egwin hebben we niet gezien.
In het ene geval volgens het verwachtingspatroon in het andere wat bizar. Egwin had in zijn gretige premiejacht en aanvalslust de motor zodanig in het rood gejaagd zodat weer aanpikken aartsmoeilijk zou worden. Erger nog, het lukte gewoon niet meer. Das echt balen! Met goede benen zitten en dan zoiets tegen komen. Pfffff
In de koers werd er door sommigen wel wat ondernomen maar wegrijden was mede door de wind zeer moeilijk.
Of zou een goed rijdende Peter Dierks zijn stunt van vorig jaar herhalen, zou Bart Thys nog een aanval opzetten of gingen Philip of Steven nog iets ondernemen. Steven mocht iets over halfkoers alvast wat ondernemen.
Even voet aan grond om zijn losgekomen bidonhouder eraf te zwieren en dan weer vol in gang maar een op hol geslagen peloton haal je zomaar niet in tenzij je wat aan een deurklink kan hangen.
Zo hadden we met Philipnog slechts 1 renner in koers.
Hij maakte bij het ingaan van de laatste ronde nog een zeer frisse indruk.
Even later was het dan zover, in de verte zagen we een groepje van circa 15 renners op de aankomst afstormen.
Het was Bart Thys die alweer met de bloemen ging lopen en Philip werd heel mooi 7de.
De laatste ronde was er een valpartij geweest waardoor er een breuk in het peloton gekomen was vandaar het kleine groepje.
B.
Hier Bart Thys die de vuist balt en Philip die mooi 7de wordt.
TTC Ronde Stekene 26-08-10
Stein 4de en Egwin 17de.
Twee verzopen Bryonnekes, zo stonden we aan de start van de achtste wedstrijd van de Waaslandse TTC Ronde.
Het is nog maar eens bewezen dat de buienradar niet liegt. Regen gutste van tijd tot tijd bij bakken uit de hemel. Alsof hondenweer nog niet genoeg was, werd de start uitgesteld met tien minuten, uiteindelijk stonden we bijna drie kwartier in de regen te wachten.
Probeer dan je lichaam, laat staan je benen maar eens op temperatuur te houden.
De organisatie treft geen schuld, één of andere vrachtwagenbestuurder had het parkeerverbod op het parcours lichtjes op geheel eigen wijze geïnterpreteerd. Gevolg, een stevig ingekorte koers zonder tussensprints.
Toen de koers uiteindelijk op gang werd getrokken had duidelijk niemand nog zin om stil te zitten.
De verkenningsronde achter de wagen werd tegen hoog tempo afgewerkt, en het gemiddelde zou niet meer zakken, met 41km/u gemiddeld als resultaat. Meteen in de tweede ronde ontsnapte er drie renners. Hoe hard sommigen ook hun best deden, we zouden ze niet meer terugzien. Het feit dat niet iedereen wist dat deze renners voorop waren, heeft hen zeker geholpen. De omroeper vond het blijkbaar niet nodig om mee te delen dat er renners weg waren en wat het verschil op het peloton bedroeg. In ieder geval chapeau voor die drie renners, het blijft een knap staaltje want echt traag werd er niet gereden door het peloton.
In de laatste ronde zat ik nog steeds attent vooraan en ging ik op zoek naar Stein, wie weet kon ik nog wel iets voor hem betekenen in de sprint. Maar dat bleek niet nodig. Stein, beter bekend als de kampioen van Vremde en het Waasland, had door dat de dagzege weg was en ging vol voor zijn klassement. Hij knokte om als eerste van het peloton de laatste bocht in te kunnen gaan.
Met serieus wat lef op het natte wegdek sneed hij de bocht in om van op de kop vol door te trekken. Niemand kon er nog over komen, en zo won hij de pelotonsprint met enkele fietslengtes voorsprong. Ik trapte vrolijk mee in de sprint en zonder echt vol aan te gaan eindigde ik 17de. Met zijn vierde plek schuift Stein weer op in het klassement voor de gele en blauwe trui, en mag hij terecht een podiumplek in die eindklassementen ambiëren. Niet slecht voor iemand die in het begin van het seizoen rondreed met de rode trui.
Egwin
La Magnifique des Ardennes 21-08-10
21 augustus 2010 Bouillon
Chrono : La Magnifique des Ardennes
Competitie ….. er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan en mijn tijd van gaan is precies gekomen . Jarenlang was ik verslingerd aan sportieve uitdagingen , ik had er veel voor over , m’n leven was ingesteld op trainen en presteren . Geen training was me teveel , weersomstandigheden , feestjes , … waren geen geldig excuus om in m’n luie stoel te blijven zitten . En plots , beetje bij beetje , wordt het moeilijker en moeilijker om nog 100% voor sportieve uitdagingen te gaan . Je vecht er tegen , toegeven stond niet in m’n woordenboek maar het heeft geen zin . Het is er gewoon niet meer , punt aan de lijn .
Ga ik nu stoppen ? Bijlange niet , bewegen is een levensfilosofie geworden en zal de volgende jaren steeds de rode draad zijn .
Het voorbije jaar heb ik ondervonden dat er nog zoveel andere bezigheden zijn die me nog boeien en ook een plaatske in m’n tijdsbestek opeisen .
Bricoleren , kloten in de tuin , feesten , drinken , lopen , fitnessen , wandelen …. niksen en genieten in familiekring !
Ik voel de biologische klok tikken en mijn gezond verstand zegt me hiernaar te luisteren .
Het is duidelijk , de tijd om echte sportieve prestaties neer te zetten is voorbij, het is mooi geweest. Anderzijds wil ik mooi ( lees “ gezond “ ) oud worden , een gezonde sportieve geest in een gezond lichaam zal steeds een streefdoel blijven .
Enkele weken geleden stelde ik mezelf de vraag , hoe ga je dat competitief tijdperk nu afsluiten ? Door nog één keer te gaan voor een sportieve uitdaging ? Zou da wel lukken met die beperkte basis , want veel sport is er de laatste maanden niet echt geweest .
Goed , midden juli ontvang ik een mailtje dat er op 21 augustus een nieuwe chrono wordt georganiseerd in Bouillon , 150km en 2500 hoogtemeters . Effe bespreken met vrouwtje lief en gaan voor die banaan !
“ Gaan “ betekent goud behalen in de jongste leeftijdscategorie . Hiervoor moet ik binnen de 5u 15min. binnen zijn .
Voorbereiding , zoals eerder vermeld , minimaal . Af en toe wat lopen , vooral werken sleuren, trekken , bricoleren en de eerste twee weken van augustus nog vlug wa fietskilometers bij elkaar trappen .Ook mentaal was ik helemaal niet klaar om deze uitdaging aan te gaan . Geen weg terug , de overschrijving van 35euro was al een feit .
Zaterdagmorgen 21 augustus sta ik aan de start in Bouillon , lap het begint al , een minimale bezetting wegens “ te laat aangekondigd “ . 124 deelnemers en precies niet Janneke en Mieke , dit wordt een eenzame rit . Stipt 9 uur wordt er gestart . Vanaf de eerste kilometers wordt er onmiddellijk stevig doorgevlamd op een aanvangshelling ( col de Corbion ) van 7km. , de teller gaat onmiddellijk naar 30km./h , dit is moordend en kan ik echt niet lang volhouden . Laten gaan en zo snel mogelijk een eigen tempo zoeken is de boodschap .Mijn moment komt nog , er staan nog veel cotes en beklimmingen op de menu .
En inderdaad , na 20km. kan ik verschillende te snelle starters oprapen er vormt zich terug een groepje van 15 renners , de eerstvolgende stevige klim “ col de Orchimont “ , twee kilometer stevig klimmen , rijd ik ze allemaal fluitend uit het wiel , blijf boven nog wa wachten maar beslis alleen verder te fietsen .Bij aanvang van de volgende helling kan ik terug aansluiting vinden bij een nieuw groepje . Dat valt wel mee , ook hier kan ik het klimtempo mee bepalen … amai zou ik dan toch nog wat kunnen ? Tot kilometer 80 loopt alles gesmeerd , een gemiddelde van boven de dertig per uur , dit wordt mijn superdag ! Niets was minder waar , plots was het gedaan , krampen in beide benen nog nooit meegemaakt , het draait voor gene meter meer . Mijn trainingen waren ook maar beperkt tot 70 à 80 km. , ik vervloek mezelf . Dit wordt nog lang afzien !
Na kilometer 90 wordt het echt lastig , ‘k wordt er meermaals afgereden maar kan met veel pijn telkens terug aansluiting vinden in een groep die voor een plaats tussen de dertig en de vijftig gingen .
Na 110km. is de veer echt gebroken , ik beslis de tocht alleen verder uit te rijden .
Er staat nog een heel zware beklimming op de agenda , de col de Sati , 1,1km , 18% max helling en geen meter recup . Mijn klotefiets laat me nog maar eens flink in de steek , ik geraak niet op die 24 achteraan !!! Krampen en nog maar eens krampen , tegen zes per uur stamp ik me naar boven , de week ervoor had ik hem nog gedaan tegen 12 per uur ( welliswaar na 50km , maar toch ) . Ik moet passen op eigen terrein omdat m’n verzet veel te zwaar is en de tank volledig leeg is , wat een afgang !
Uiteindelijk , na 153km , arriveer ik aan de meet , alleen , leeg en met een rotgevoel !
Ik ben heel diep geweest , veel dieper dan in de Granfondo of de ronde van vlaanderen .
En dan … het orgelpunt van de dag …. Ik tik op de fietscomputer en ja hoor , ik heb het gehaald 5u 13min. Avs. 28,8km./h , goud bij de jongste categorie .Om goud te halen in mijn cat. was 5u45m voldoende geweest .
Definitieve uitslag :
124 starters , 96 aangekomen , ik ben 54ste in totaal en de 8ste (op 26 ) in mijn categorie .
Gezien de beperkte voorbereiding kan ik met dit resulaat wel leven .
Ondanks 4 grote drinkebussen , 2 bekers drinken , 2 busjes cola , 3 grote glazen water , 1 rochefort … was ik 3uur na aankomst nog steeds 2,5kg. kwijt , hoogst waarschijnlijk vochtverlies en vandaar dus die hevige krampen . Spijtig !
Zo , dit was m’n laatste competitieve uitdaging , het is wellekes geweest .
Een nieuw sportief tijdperk is aangebroken , een tijd waarin gezondheid , evenwicht , …. meer centraal zal staan . Niets moet alles kan .
Fietsen ,lopen , stappen , springen … meer gordelen en sportelen !
En vooral tijd maken voor andere dingen .
Tot op één van de volgende trainingen ,
Erik
Ploegentijdrit Geel 21-08-10
Voor de vierde keer reeds zakte ons team af naar Geel voor de intussen klassieke ploegentijdrit van WTC Roland.
Dit jaar hadden we zelfs 3 ploegen aan de start waar we op zich al felicitaties voor mochten ontvangen van de organisatoren.
Zoals elke vorige keer ben ik ook nu weer verplicht om de schitterende organisatie te vermelden.
Die gasten daar slagen er telkens in alles zo te organiseren dat er niets misloopt.
De hele middag loopt alles gesmeerd, de ploegen zijn voldoende ingelicht, iedereen weet wat hem te doen staat, enz.
Een waar plezier om daar te komen rijden ook al blijft een ploegentijdrit een loodzware discipline dat weet ook Egwin intussen. Eerst was het verzamelen geblazen op onze vertrouwde stek achteraan de Keulsekarstraat. Terwijl iedereen rustig begon uit te pakken zorde ondergetekende voor de rugnummers.
Intussen was het stilaan tijd geworden voor het eerste team om zich klaar te stomen.
BCT 3
David R, Kristof L, Kris M, Peter K, Steven VH en onze nieuwste aanwinst Glen Leyers mochten de spits afbijten.
Er stond naar mijn gevoel meer wind dan andere jaren en dat werd Kris al meteen fataal.
Lichtjes teleurgesteld moest Kris zich dan nog melden aan het gele busje voor de dopingcontrole iets dat niet altijd vanzelf gaat op zulke momenten.
Ook Peter sloeg er niet in om lang zijn wagonnetje aan te haken.
Sterke mannen Steven en Glen kregen wel nog de nodige steun van David en Kristof.
Kristof die nu de ouders op vakantie zijn niet echt een ideale voorbereiding achter de rug had.
Onze jongens streden voor wat ze waard waren en met zen vieren draaiden ze toch behoorlijk goed rond.
De rondetijden waren constant met 6'35", 6'42", 6'39", 6'30", en de laatste ronde werd de snelste met 6'28".
Goed voor een gemiddelde snelheid van 40.1 km/u.
BCT 2
Terwijl onze tweede ploeg zich klaar stoomde voor hun rit kregen ze nog wat goede raad mee van de eerste ploeg.
Onze mannen waren zeer geconcentreerd bezig.Als gekken reden ze zich goed warm op de rollen.
Aan de start Tim D, Erik P, Benny VDA, Egwin R, Peter D en Ben L.
Een ploeg met heel wat potentieel.
Dat bleek ook na de eerste ronde waar onze mannen een tijd reden van 5'57". Ofwel een moyenne van 44.6.
Een ronde later waren ze echter Ben al kwijt gespeeld en ook Tim was niet in zijn sas en moest laten rijden.
Benny, Peter en Erik bleven maar beuken zodat ook Egwin het op de heupen kreeg.
Egwin hing enkele meters achter de derde man met de bek wijd opengesperd.
De insectenpopulatie in Geel moet naar alle waarschijnlijkheid zo goed als gehalveerd zijn.
Onvermijdelijk moesten onze mannen hier en daar al eens inhouden wat resulteerde in mindere rondetijden.
Heel jammer want mits wat training vooraf en goede communicatie had er heel wat meer ingezeten.
Uiteindelijk kwamen ze uit op een 26ste plek met een gemiddelde snelheid van 42.3 km/u.
Naar mijn gevoel wat teleurstellend gezien de mogelijkheden.
Hier de rondetijden: 5'57", 6'08", 6'34", 6'24" en 6'18".
BCT 1
De tijdrit begon stilaan op zijn einde te lopen en dus was het tijd voor onze laatste ploeg om de benen in te smeren.
Dries Evers, Wim Van Verre, Pieter Van Hoof, Philip VL, Stein C en Jerry J vormden ons laatste team.
Het niveau is hier hoog maar toch hoopten we stiekem op een top 10 plaats.
Onze mannen openden met 6'02", een goede tijd als je op reserve bent gestart en zo leek het ook want de kopjes oogden nog zeer fris.
De volgende ronde was meteen raak: 5'53" ofwel een moyenne van 45.1 km/u.
Onze mannen bleven mooi samen, de sterkere reden wat langer en wat harder op kop en zij die iets minder waren deden het net andersom.
Zo konden ze netjes samen blijven en de snelheid hoog houden.
Bij het ingaan van de laatste ronde zette Pieter zich nog eens met veel grinta (zie foto) op kop voor een extra lange beurt en liet dan rijden. Stein volgde zijn voorbeeld meteen zodat er nog vier overschoten.
Ook zij persten er nog een laatste keer alles uit met als resultaat een moyenne van 44.1.
Knap gereden gasten!
Het verdict: een 11de plaats op 0.6 seconden van een 10de plek.
Misschien hadden de sterke mannen toch iets minder medelijden moeten hebben?
Rondetijden 6'02", 5'53", 5'55", 6'01" en 5'54".
Wim merkte nog op dat we met een beugel op het stuur een pak sneller zouden rijden en misschien wel kunnen dromen van top 5.
Iets om over na te denken voor volgend jaar al vereist een ploegentijdrit met beugel echt wel een deftige voorbereiding.
Klik HIER voor meer foto's
Zo kwam er een einde aan alweer een schitterende editie van de Ploegentijdrit in Geel.
Hoog tijd om op het terras nog een goei pint te pakken.
Iedereen heeft toch een leuke dag gehad waar het uiteindelijk om gaat he.
Nog dank aan onze sympathieke gastrenners en hun sterke prestaties!
Nog even meegeven dat daags na de ploegentijdrit Ben en Stein aan de start stonden van de VWV wedstrijd te 's Gravenwezel.
Goed voor een 30ste en 37ste plaats.
Ook Egwin vond dat het niet voldoende was en ging over de 100km trainen.
Dat belooft voor volgend jaar!
Bart
Vremde 08-08-10
Stein C rond het teamwerk schitterend af en wint!
Rond 11u werden onze renners verwacht ten huize Van Den Wijngaert.
Maar half zoveel starters in onze ploeg als vorig jaar maar we spraken wel af dat er dit jaar geen groepje weg mocht zonder iemand van ons. Mocht het een massasprint worden hadden we 4 snelle mannen dus keuze genoeg.
Dus verschenen we aan de start met een plan!
Een rondje achter de wagen en de strijd kon losbarsten.
Een van de eersten die een bommetje gooide was Tim die meteen voelde dat er niet veel op zat en wat later achteraan het peloton post vatte om daar de rest van de koers te blijven. Hopelijk vind Tim snel weer de goede benen!
Er waren constant ontsnappingspogingen maar er werd altijd fel gecounterd zodat wegrijden quasi onmogelijk was.
Jerry ging ontelbare keren mee in de aanval, zijn krachtenarsenaal leek wel onuitputtelijk.
Ook Philip, Bart en Ben deden wat ze konden.
Steven die in zijn eerste koersen makkelijk achteraan verzeild raakte kon nu al meer halverwege het peloton blijven.
Een duidelijke progressie.
Stein hield zich nogal afzijdig, later zou blijken waarom.
Bij het ingaan van de laatste ronde reed een groepje voor het peloton met enkele sterke mannen.
Philip en Bart maakten de kloof overbrugbaar en Stein maakte met een rotvaart de sprong.
Even later werd ook deze groep weer ingerekend.
Een massasprint dus al spartelde Coen Wietse van Team Airquality nog even tegen.
Op een kleine km van de meer trok Rudi H ( die ons beter gezind was dan vorig jaar )het tempo zo hoog op dat niemand nog van achteruit zou komen. In zijn wiel Stein en Bart. Onze kansen stegen!
Op het moment dat Rudi zijn inspanning staakt gaat Stein vol door.
Bart houdt even de benen stil zodat Stein met lichte voorsprong door de laatste bocht schiet.
Meer dan genoeg om de overwinning binnen te halen.
Schitterend gereden van de hele ploeg en Stein die het al even knap afmaakt voor eigen volk!
Dikke proficiat aan iedereen en ook aan onze talloze opgekomen supporters.
Klik HIER voor meer foto's
Temse 06-08-10
.
Vrijdagavond twee dagen voor de thuiswedstrijd in Vremde besloten Bart, Philip en Jerry de benen nog eens goed op spanning te zetten in de avondwedstrijd te Temse. De belgische wegen waren weer overal druk bevolkt zodat het aanschuiven was en even leek het erop dat een terras in Temse zou worden voor ons.
Uiteindelijk 30 min voor de start toch ter plaatse geraakt.
Aan de start veel bekende gezichten uit het Waasland en ene Bart Thys licht undercover.
Niet veel later waren we weg en Jerry was meteen al in een ontsnapping betrokken.
Bart stopte af in het peloton maar bij het naderen van de streep werden de leiders weer gegrepen, het moment voor Bart om de eerste premie van de dag weg te kapen. Dan nam Philip over en counterde alles en iedereen.
De felle wind en 18 bruggen maakten het moeilijk om weg te rijden, niemand was echt sterk genoeg om het verschil te maken. Philip en Jerry bleven wel meeglippen maar tevergeefs.
Philip dacht dan maar een premie mee te pikken wat mooi lukte helaas had de wedstrijdjury een minder moment.
We waren nu ongeveer half koers.
Bart schoof ook terug wat meer naar voor om de ploegmaten wat te helpen in hun beukwerk.
Even later zag Jerry op een van de bruggen het moment gekomen om nog eens een bommetje te gooien. Best indrukwekkend maar opnieuw kwam iedereen terug.
Bij het ingaan van de voorlaatste ronde kregen we dan een kopgroep van 6 renners.
Bart Thys sprong er naartoe en ze reden een mooie voorsprong bij elkaar.
Eerst ging Jerry aan de boom schudden gecombineerd met wat verbaal geweld en aan de aankomst werd het tempo opgetrokken tot 60 km/u. Verantwoordelijke hiervoor Philip VL.
Na de beurt van Philip hadden we de leiders in het vizier en was het een koud kunstje voor Bart om de laatste meters te dichten.
Een massasprint was ondertussen het meest logische scenario of zou er nog een sterke beer iets proberen?
Hans Vergauwen probeerde wel maar er zat te weinig op. Sprinten dan maar!!
Bart zat in het wiel van Kenny Janssens die de sprint van heel ver aantrok. Bart kwam zo te vroeg op kop te zitten.
Maar geen nood in het wiel zat ploegmakker Jerry die er mooi uitkwam en afstevende op een tweede overwinning dit seizoen.
Op de meet stak zowel Jerry als ene Jarno Verhofstad de armen omhoog beiden overtuigd van hun gelijk.
Jerry werd zonder veel overleg op de tweede plaats gezet hoewel er wel wat tegenargumentatie was.
Zo kon Jerry zijn rivaal in de laatste honderden meters zijn handen niet thuis houden, en sloeg hij in eerste instantie op zijn stuur bij het overschrijden van de meet.
Toen we verhaal gingen halen bij de jury waren ze de photofinish aan het bekijken maar wij mochten niet meekijken, we moesten over 20 minuten maar eens terugkomen.
20 min later was alles reeds opgeruimd en kregen we enkel te horen dat er een duidelijk verschil was.
Tja......
Hier de uitslag:
Toeristen 2: (55 dln) 1.Jarno Verhofstadt 2.Jerry Janssens 3.Tim De Boes 4.Keny Wille 5.Kris Meerschaert 6.Filip Van 7.Rudy Servius 8.Filip Van Haevenbergh 9.Bart Mertens 10.Franky De Fijn 11.Gert smet 12.Elio Smet 14.Mario Bolssens 15.Bjorn Verstuyft 16.Koen Van Laere 17.Bram Van Overloop 18.Michael Apers 19.Quinterlier Gunther 20.Kenny Jansens 21.Ben Van Caeckenbergh 22.Lieven Soens 23.Marnix De Roos 24.Peter Dierickx 25.Pilip Van Looy 26.Kurt Van Cauteren 27.Dave Van Roeyen 28.Kristof Sels 29.Niels D'hondt 30.Hugo De Wit
Finish foto: wie wint ?? Klik HIER voor de andere foto's
Laarne en SKW De Vier Wegen 20 en 28-08-10
Dinsdagavond in Laarne 3 renners van onze club aan de start: Stein C, Bart M en Steven VH.
Verder nog een aantal laagvliegers en een parcours met héél veel bochten.
Van in de start lag het tempo verschroeiend hoog zodat de deur achteraan wijd open stond.
Half koers bleven er van de 80 gestartte renners nog 30 over waaronder een soepel rijdende Stein C.
Bart en Steven werden er ook gewoon afgekletst.
Bart had wat problemen met de ademhaling terwijl Steven zoiets nog nooit had meegemaakt.
Dan Stein maar wat aanmoedigen die heel knap 6de werd.
Een dikke week later opnieuw een zware wedstrijd in Sint Katelijne Waver.
Enkel Stein C ging een rugnummer afhalen.
Deze wedstrijd werd gekleurd door Geert Ceulemans die een zeer sterk staaltje hardrijden liet zien door de ganse koers alleen voorop te rijden.
Stein zat met wat zware benen en kwam uiteindelijk verdienstelijk uit op een 17de plek.
Bart
Grote Prijs Onder den Toren SKW 17-07-10
Maar liefst 258 ingesmeerde en afgetrainde benen stonden aan de start voor de 4e GP Onder den Toren.
Het was dezelfde ronde van bijna 9 km als vorig jaar die 8x diende afgelegd te worden.
Het BCT werd vertegenwoordigd door Stein, Steven, Phil en Jerry.
Bij de start gingen we redelijk vooraan staan, maar door een politiewagen die nog door moest, vertrokken we uiteindelijk rond de 60é plek, Steven zette zich achteraan de meute.
Na een halve ronde zaten Stein en mezelf wel reeds in de kop v/h peloton en ook Phil zat in de voorste gelederen.
Het zou niet simpel zijn om weg te geraken hier, gezien de aanwezige kwantiteit en kwaliteit, maar zowel Stein als ik sprongen regelmatig al eens mee, en ook in de premiesprints mengde Stein zich gretig.
In de 5é ronde geraakt dan toch een quintet voorop waaronder Bart Van Dessel, Pepijn verbruggen, Erik Van Wijk, Stijn De Pauw(geletruidrager) en ikzelf. Het feit dat de gele trui erbij is en dat v/d 10 koppige inseguitori ploeg niemand mee is, blijkt erg nefast en dus wordt de ontsnapping teruggehaald. (vooral onder impuls v/d inseguitori's)
De voorlaatste ronde rijden er nog 5 anderen weg, die steeds in het vizier blijven.
Phil doet nog een alles of niks poging de laatste 2 km, hij komt tot op 50 meter v/d (ondertussen) 3 leiders, maar de benen lopen vol en het peloton dendert over hem en eindigt zo in de staart v/h peloton.
Stein wil nog meesprinten, maar krijgt met hetzelfde fenomeen als Phil af te rekenen en strand ergens halverwege de uitslag.
Het is Piet Froyen die als eerste over de meet komt, enkele meters verder gevolgd door het peloton.
Ikzelf finish rond de 25é plek en Steven ergens achteraan waar hij de ganse koers blijkt gezeten te hebben.
Jerry.
Hier van links naar rechts: Stein, Philip, Jerry en Steven.
Vrasene TTC Ronde 08-07-10
Donderdag hadden we afspraak in het subtropische Vrasene voor de avondwedstrijd aldaar. Op de ring van Antwerpen de ondertussen gekende verkeersellende waardoor Stein pas om 18.30 uur zijn nummer had en zodoende de wedstrijd met weinig of geen opwarming moest aanvatten.
Stein zette zich achteraan de groep,want zin om met de andere klassementstruien op de foto te gaan had hij blijkbaar niet.
Steven startte ook ergens achteraan en ik geloof dat hij grotendeels de koers daar is blijven hangen, wat bij momenten toch een ondankbare(zware) positieis, gezien dit parcours (enkele haakse bochten).
Ikzelf had de eerste rondes het gevoel dat er serieus werd doorgevlamd en van stilvallen was de eerste 3 rondes ook geen sprake.
Het echt goed gevoel was er ook niet (waren het de hoge ozonconcentraties die er iets voor tussen zaten?)
Na een 3-tal rondes werd het tempo wat gemilderd en mengden Stein en ikzelf ons regelmatig in de debatten.
Zo nam Stein tot 3 x toe een tussensprint,doch bij de afrekening bleek de organisatie hier toch ergens foutiefs opgesteld,want een "prijske" ontvinghij niet, dus enige navraag is hierbij nog nodig...
(Steven kreeg bij het inleveren van z'n rugnummer wel een vergoeding voor een tussensprint??)
Ikzelf was in ronde 4 ff weg met onze vriend Dierks,maar ons ver laten rijden deden ze niet.
In ronde 6 was er een ontsnapping met een 5-tal,waaronder wederom Peter D. en enkele ander sterke renners.
Het was op het lange stuk met betonplaten waar Stein en Claus E. het gat toereden, een zéér sterk staaltje hardrijden was dat!!!
In het begin van ronde 8,na de tussensprint reden er 2 renners een 100-tal meters voorop, ik sprong er naartoe met nog iemand en nog wat later sloten nog 4 renners aan.
Een mooi kopgroepke dus met Vergauwen ,Verberckmoes ,Claus ,De Beule (of was het zijn ploegmaat Van Camp ?),Van Haverberghe ,Hesters ,en een renner met een tenue v/h WAC team.
Iedereen,behalve Verberckmoes (had nog 2 ploegmaats mee) reed voor wat hij waard was,in het peloton viel het mede door het afstoppingswerk van Stein stil en kon de winnaar bij de 7 leiders gezocht worden.
De laatste 3 km kregen we nog een uitval v/d WAC'er en ik sprong mee.
Doch achter ons reden de 3 mannen van het "fusion" team het gaatje dicht en een sprint zou beslissen...
Hier zat ik in een mooie 3é positie, kon nog over de man voor mij maar aan het wiel van winnaar Claus winnaar kwam ik niet,dus een 2é plaats.
Stein finishte nog negende v/h peloton en werd 16é totaal (als dit klopt althans?).
Steven reed in het peloton zijn wedstrijd uit, een mooie prestatie voor een 3é wedstrijd ooit!
Jerry.
Beveren TTC Ronde & VWF 01-07-10
Voor de derde maal dit jaar was de TTC Ronde te gast in Beveren.
Vaste waarden Jerry en Stein waren van de partij samen met Egwin en onze nieuwste aanwinst Steven.
Bij de VWF reeks Bart en Philip aan de start.
Sinds vorige keer vertrekken de VWF renners voor de toeristen wat door de meesten toch wel als een verbetering aanzien wordt. In de VWF reeks was Bart de eerste ronde zo fel tekeer gegaan dat de rest van de koers eigenlijk al om zeep was, motor volledig opgeblazen. Philip verging het veel beter, hij reed de ganse koers vooraan en reed geregeld mee in de aanval. Knap!!
Bart werd bij de VWF nog 29ste iets verder gevolgd door Philip.
In de TTC waagde Jerry van in het begin zijn kans om een ontsnapping op poten te zetten, terwijl Stein zich bezig hield met de tussensprints en met succes! Egwin en Steven kozen voor de luwte in het peloton.
Jerry speelde de laatste ronde nog alles of niets maar het peloton liet niet begaan.
De volgende aanval van 2 renners kende meer succes. Jerry die even moest bekomen baalde uiteraard.
Maar niet getreurd dan kwam Stein in actie.
Als een duivel uit een doosje kwam hij eruit en won de pelotonsprint en werd zo Waaslands kampioen in de -35 reeks.
Een mooie beloning voor de gepresteerde trainingsarbeid.
Ook een dikke proficiat aan Egwin en Steven die de wedstrijd beëindigde in het pak.
B.
Gooik BK NMBS 27-06-10
Op de warmste dag v/h jaar trok in naar Gooik in het Pajottenland, ook het Toscane v/h noorden genoemd.
Daar zou de strijd geleverd worden voor de tricolore trui voor NMBS medewerkers, op een parcours dat bij de VWF tot de zwaardere gerekend mag worden.
Ik had me voorgenomen om zuinig met de krachten om te springen, gezien de omstandigheden.
De eerste 3 ronden werden aan TGV tempo afgelegd, hierbij bleef ik vnl. in de achterste regionen geposteerd.
Ondertussen waren in 2 schuifjes 4 renners voorop geraakt, maar rondom mij zag ik nog enkele kleppers waar ik m'n wedstrijd wat op afstemde, dus geen probleem.
Iets voorbij halfweg ben ik wat opgeschoven en voelde mij beteren (of waren het de anderen die verslechterden?) toen zag ik 5 renners aangaan en twijfelde ik, nam het zekere en hield me koest (mss de enige tactische fout vandaag)
Deze konden blijkbaar aansluiten en was er een mooie kopgroep van 9 die we niet meer terugzagen.
In de laatste km rijdt er nog 1 man weg(de winnaar van zaterdag te Elversele bij de D's) en mag de overschot v/h het peloton (bergop)sprinten voor de 11e plek.
Hierbij blijk ik toch nog wat overschot te hebben en word zo 11e totaal en 3e in de cat.32-40 jaar.
Jerry
Nieuwkerken & Elversele 24 & 25-06-10
Donderdagavond reden Jerry en Stein in de 4de rit van de TTC Ronde.
Uit verschillende bronnen heb ik vernomen dat Jerry zich opnieuw ontpopte tot een van de sterkste renners in koers.
Talloze keren probbeerde Jerry het maar alles liep telkens samen.
Stein behaalde in de massaspurt een mooie 7de plaats terwijl Jerry wat verder in het pak niet meer aandrong.
Vrijdag stond Bart aan de start in Elversele.
Elke ronde een toch wel lastig kaske waar je eens goed aan de boom kon schudden.
Half koers leek even de goede vlucht in de maak toen Bart op pad was met Kris M en Hans V.
Zeker toen er wat later nog 4 renners kwamen aansluiten. Toch kwam een ronde later de rest ook weer terug.
3 ronden voor het einde konden er dan toch 5 renners zich losmaken.
Bart won de pelotonspurt en werd 6de.
Nijlen 20-06-10
Zondag 20 juni stond al lang met stip aangeduid in de kalender. Op het programma de Grote Prijs Vic Van Schil in Nijlen.
Een van de best georganiseerde en misschien ook wel prestigieuze wedstrijd van het seizoen.
Ten huize Deckers kwamen onze renners toe.
Tim had netjes voor iedereen een stoel voorzien zodat we ons rustig konden klaarmaken voor de wedstrijd. Nadat de benen ingesmeerd waren nam Tim nog even de tijd om aan te kondigen dat hij en Isabelle opnieuw een kindje verwachten.
Felicitaties van alle kanten, de sfeer zat meteen goed!
Niet veel later stonden we aan de inschrijvingstafel.
Tim, Ben, Philip, Bart, Stein en Egwin moesten het waar maken vandaag.
Van bij de start waren we goed vertegenwoordigd vooraan het peloton.
Tim testte de benen toen er vier renners ontsnapt waren maar al snel werd duidelijk dat het niet macheerde zoals gehoopt.
Even later ging Bart er alleen vandoor in de hoop enkele renners mee te krijgen. Ook dit was een maat voor niets.
Ben zat met slechte benen. Stein zat wat meer achteraan het pak en Egwin hing er ronden lang als allerlaatste aan tot iets over halfweg de veer brak.
Wat velen blijkbaar niet gezien hadden was het feit dat er na de poging van Bart 5 renners ontsnapt waren. Even later achterna gezeten door 2 mannen van de plaatselijke Diamond Cycling Club.
Vanaf dan was het vooral Philip die nog probeerde de scheve situatie recht te zetten.
Organisatie in het peloton krijgen was niet echt mogelijk omdat er vooraan geen kandidaten zaten voor het regelmatigheidscriterium zodat de favorieten in het peloton vooral elkaar in de gaten hielden.
Bovendien zoals reeds gezegd waren er velen niet op de hoogte van de putch van de 5 koplopers.
Dan maar proberen weg te springen dacht Philip wat hij ontelbare keren probeerde maar telkens ging er wel iemand van DCB Philip terug halen.
Sympathieke mannen hoor maar op den duur had het iets weg van pesterijen in de koers.
Het hoogtepunt was aan de aankomststrook toen Philip weer eens aanzette en 5 blauwhemden in zijn zog volgden waarop Philip de opmerking “Het zal niet voor vandaag zijn makker” naar zijn hoofd kreeg.
Philip zag er de humor wel van in en ging als antwoord nog maar eens aan.
Toen in het peloton een ronde of vier voor het einde de situatie duidelijk werd kwam er toch wat meer beweging in maar de leiders waren buiten schot.
Piet Froyen won knap de wedstrijd.
Uiteindelijk kwam Bart nog aan als 15de, Stein 32ste en Ben 35ste.
Tim en een verdienstelijke Philip wat verder in het pak.
Egwin stond toen al te supporteren maar met de glimlach hoor!
Onze man die op traing steeds zo’n sterke indruk maakt is nog niet helemaal mee met het koersgebeuren maar dat brengt hem bijlange niet uit evenwicht.
Jammer dat onze ploeg buiten een sterke Philip niet echt zijn stempel kon drukken maar in koers worden dan ook geen cadeaus uitgedeeld.
Volgende keer beter!!!
B.
Beveren 17-06-10
Als een bende jonge honden achter een of andere geile teef schoten de toeristen weg. Mocht testosteron stinken, dan zouden er een paar van hun fiets gedraaid zijn. En dan waren onze twee bommen bij uitstek niet aanwezig. Bart en Phillip reden mee met de VWF en waren vroeger gestart. Steven leek na 2 ronden een eerste slachtoffer van de testosteron te zijn. Voor een eerste keer was dit toch een beetje teveel van het goede. Wel knap dat hij het toch even volhield.
Ronde na ronde probeerden er renners weg te raken, zonder veel succes. De wind zal daar zeker voor iets hebben tussen gezeten, die zat namelijk pal op kop in de laatste rechte lijn tot de finish. Een andere, niet te onderschatte factor was Jerry. Hij woekerde met zijn krachten, probeerde te ontsnappen en haalde een aantal ontsnapten terug. Stein hield zich bezig met het binnenrijven van tussensprinten. Alsof hij wou bewijzen dat die rode trui niet echt een correcte indicatie van zijn niveau was. Trouwens, ze was duidelijk gemaakt met het oog op een ongetrainde bierbuik, dus echt passen deed ze niet. Bij de VWF exact hetzelfde verhaal. Heel veel pogingen om weg te raken, maar iedereen werd teruggehaald of teruggeblazen.
En ik? Ik reed gezellig achteraan mee en zag dat het goed was. Ik kan u zeggen dat het uitgetekende parcours in Beveren door een mooi stukje Waasland loopt, ideaal voor een ontspannend fietstochtje. Ik had als doel gesteld om deze koers met een goed gevoel uit te rijden, en dat ging ik doen ook. Daarvoor zou ik me desnoods het snot voor de ogen rijden! De voorlaatste ronde toch even dag gaan zeggen aan de ploegmaats vooraan en even ontsnapt dankzij het afstoppingswerk van Jerry.
Maar lang duurde dat niet. De laatste ronde ontsnapten er twee renners, die het uitzongen tot aan de meet dankzij een twijfelend peloton. In de pelotonsprint kon geen van ons een rol van betekenis spelen. Ofwel zaten we ingesloten, ofwel was alle kracht al opgesoupeerd tijdens de koers.
Het VWF-peloton was ondertussen door ontsnap- en beukwerk in drie stukken gebroken. Bart en Phillip zaten in de grootste, laatste groep.Bart ging voor de pelotonsprint en werd langs links naar voren geleid door Phillip. Maar toen het peloton hetzelfde idee kreeg, geraakten ze ingesloten. Ze werden zelfs van de weg gekwakt maar gelukkig lag er nog een fietspad. De sprint konden ze dus vergeten.
Geen prijzen, maar een wijze man met Leffe vatte het na de koers perfect samen: “Allemaal goed gereden mannen!”
Egwin
Klik HIER voor meer foto's
Waasmunster 29-05-10
Zaterdagmiddag omtreeks 12u gaat de telefoon. Het is den Ben die aan de lijn hangt. Ha Bart we kunnen ons omkleden in de garage van een ex-collega van mij. Je gaat op de oude baan richting Lokeren net voor café Het Roodkapje linksaf en dan is er in een S bocht een pleintje en daar moeten we zijn.
Niet veel later terwijl Dominique Cornu in de Ronde Van België de tijdrit wint en de renners in de Giro wel op skivakantie lijken zijn we onderweg naar Waasmunster.
We worden goed ontvangen, een garage en een stoel is toch een pak comfortabeler dan in de regen aan de auto te staan.
Ben zit met een gezonde portie stress, de laatste koers dateert immers van 21 maart waarna een felle ontsteking aan de pols volgde en dan nog een goede bronchitis zodat hij weer enkele weken op training aan de goede conditie diende te werken.
De vraag was dan ook hoe ver hij nu precies stond, koers is nog altijd wat anders dan op training.
De wedstrijd was verdeeld in 2 reeksen +40j en -40j.
Wij vertrokken in de laatste groep en traditiegetrouw zat de snelheid er meteen goed in.
Na een halve ronde ongeveer draaien we een brede betonbaan op en ik zag meteen aan de linkerkant auto's staan. De sterk aanwezige wind kwam van rechts dus het peloton waaide al snel helemaal naar de linkerkant van de baan, alles op het kantje zoals ze zeggen. Ben roept nog uit volle borst AUTO maar het was al te laat. Aan 55 km/u knalt een renner 10 plaatsen voor ons op de auto. Wat een doodsmak!!
Fiets in 3 stukken maar we konden nog net zien dat hij weer recht stond, achteraf bleek dat hij ervan af komt met een sleutelbeenbreuk, het kon erger!
Bart probeert mee weg te rijden terwijl Ben zich voorlopig gedeisd houdt.
In de derde ronde rijdt er 10 man weg en Bart is erbij maar wanneer de voorsprong wat groter wordt wil er plots niemand meer rijden. Koers is soms iets raar....
Kort daarop rijd er opnieuw een groepje weg zonder een Bryon.
Een ronde later waneer de voorsprong 300m is waagt Bart de sprong maar hij bijt zijn tanden stuk. De voorsprong van de leiders is nu wel gehalveerd. Dan sprint Ben weg op zoek naar de vluchters.
Met panache dicht hij de kloof! Een sterk nummertje van onzen Ben!
Ik moest op dat moment enkel nog afstoppen en was daar niet rouwig om integendeel.
De leiders liepen maximaal 30" uit. Een paar keer kwamen we terug tot op 10" maar dan viel het weer even stil zodat ze weer uitliepen.
De samenwerking vooraan was ook niet optimaal, men liet de hele tijd gaten vallen, een slopende onderneming dus.
Twee ronden voor het einde liet er weer zo een kieke een gat vallen en liet dan Ben de kastanjes uit het vuur halen.
Wanneer Ben na een flinke kopbeurt dan het ellebooggebaar maakte om over te nemen sprong deze renner achter de rug weer naar de rest van de groep. Pfff wat een mentaliteit seg!
Ben kreeg de kloof niet meer dicht en nam vloekend zijn plaats weer in in het peloton.
"Hey Bart zit e nog goed dan rijd ik dat gat wel dicht ze" vertrouwde Ben me toe.
"Nee hoor Ben de benen lopen vol laat maar zo" repliceerde ik.
Zo gingen we de laatste ronde in, 5 koplopers en dan het peloton met Ben en Bart.
Bart werd nog tweede van het peloton en dus 7de, Ben kwam uit op de 22ste plek.
Tijd om even na te kaarten met een Leffe.
Conclusie was dat bij beiden de vorm in de stijgende lijn zit en dat Ben zich vandaag heel knap in de kijker reed.
Ook soigneur/supporter/fotograaf Eddy zag dat het goed was.
Averbode 23-05-10
Stein C wordt heel knap 4de in Averbode.
Het begon eigenlijk al allemaal de avond voordien.
Een feestje met de makkers in café Local, waar er wel wat alcohol werd geserveerd. Rond vijf uur in de ochtend besloten we toch maar eens te vertrekken om uiteindelijk om zes uur in't bedje te liggen. Maar de slaap was van korte duur, omstreeks 9.00 uur werd ik al wakker met een droge mond. Tijd om wat te drinken, natuurlijk werd het een fris watertje. Een anderhalf uur later werd ik terug wakker en hoorde beneden mijn broer binnen komen ( we hadden pas om 12uur afgesproken). Met heel veel goesting kwam ik uit mijn bed (om te gaan koersen natuurlijk). Me snel klaarmaken en nog snel een bordje spaghetti gegeten.
Rond 13.00 uur zij we dan vertrokken met mijn broer die op dat moment nog ging meedoen.
Een 45 minuten later arriveerde we in Averbode.
De zon was ondertussen al bijna op zijn hoogtepunt, waardoor ik klop nr.1 al ben tegengekomen.
We reden langs het parcours om ons in te schrijven waarop mijn broer al tegen mij zegt "ik denk dat ik vandaag toch niet ga meedoen, het ziet er lastig uit ". Na de inschrijving en omkleden ging ik mijn eerste rondjes afleggen en inderdaad bij nader inzien ging het wel lastig worden! De hartslag vloog al meteen de lucht in.
Omstreeks 15.00 uur klonk het startschot, ik vertrok achteraan het peleton. .
Na een aantal ronden probeerde er een aantal weg te geraken maar telkens terug ingehaald, er waren geen premies.
Na een ronde of 10 waagde ik zelf mijn kans, maar lang duurde het mooie liedje niet dan maar afzien achteraan in het peleton.
In ronde 17 is er iemand proberen weg te rijden, hij bleef een tweetal ronden weg. Dit deed in het peloton het tempo nog wat stijgen wat bij mij resulteerde in krampen in de kuiten. Toch heb ik met nog drie ronden te gaan opnieuw geprobeerd om weg te geraken, ben ongeveer een halve ronde weggebleven maar botste op een heuveltje dat er op dat moment teveel aan was.
We gingen de laatste ronde in met een 25-tal man. Ik trachtte stilaan op te schuiven vanuit bijna laatste positie.
In de laatste lange rechte strook of iets vroeger (heb het niet gezien) is er 1 man weggesprongen.
Uiteindelijk heb ik mijn sprint ingezet op zo'n 500 meter van de finishlijn.
Ik zat op de linkse kant, stak ze stuk voor stuk voorbij en zag de renners rechts van mij allemaal terugvallen en terug in het zadel ploffen. De man die er vandoor was gegaan zag ik zijn armen omhoog steken op zo'n tien meter van ons.
Op dat moment kwamen er nog 2 renners voorbij mij.
Pfff even dacht ik dat ik zou moeten overgeven maar dat was net niet het geval.
Heb de winnaar nog even gefeliciteerd en ben dan mijn prijs gaan afhalen en wie stond daar voor het café op het podium een speech te geven... jawel een zekere Eddy Merckx.
Aan de uitbetaling kreeg ik te horen dat ik vierde was geworden,een meevaller daar ik dacht aan een 6de plaats ongeveer.
Als prijs kreeg ik een drankbonneke héhé. Daar heb ik wel een frisdrankje mee gekocht het was wel nodig.
Ondertussen kwam den Eddy het café binnen en hebben we samen de rit van de giro gezien. En dan zijn we maar vertrokken richting Vremde.
Stein
De Klinge 16-05-10
Kris M rijdt eerste wedstrijd in De Klinge (recreanten)
Vandaag even geproefd van een allereerste wielerwedstrijd. Met volle teugen genoten van start tot finish!
Op een recreanten-niveau die eerste stappen zetten leek me verstandig gezien het evenwicht tussen werk, gezin en fiets niet altijd perfecte trainingen met zich meebrengen. Daar kan je over neuten of daar kan je jezelf bij neerleggen, dus daar stonden we dan vandaag.
De eerste twee ronden reden we achter de volgwagen, kwestie van op te warmen. ;-) Na deze inlooprondes kregen we de weg vrij en werd er op een reeds behoorlijk tempo gereden. Van voor is de beste plek om uit de problemen te blijven, dus dat hebben we dan ook gedaan, met effect.
De kilometers telden zich op na elke ronde, samen met het tempo. De positie verdedigen was mijn hoofdobjectief, wat ook zonder al te veel problemen gelukt is.
In de voorlaatste ronde was het dus hoog tijd om die Bryon trui te laten zien, men taktiek was met de wind op kop met
iemand mee proberen te ontsnappen. Dat lukte jammer niet lang genoeg, dus liep alles terug samen in één pak. Samen naar de finish, de nervositeit steeg, mensen begonnen te duwen en men reed wel zéér kort bij elkaar, spannend tot en met. Dit wedersamengesteld peloton smeerde zich met zicht op de meet uit over de ganse baan, ondergetekende trok
te vroeg alle sassen open en eindigde uiteindelijk in het pak over de
meet.
Veel geleerd klinkt cliché maar vat het wel goed samen. Veel gezien, gehoord en vooral tevreden over het verloop en de prestatie.
Kris
Alken 15-05-10
"Dos cervezas por favor" knalde volop door de boxen zaterdag in Alken gezongen door een plaatselijke entertainer.
Het jaarlijkse zuipfestijn in Alken was al volop aan de gang toen renners zich kwamen aanmelden voor een rugnummer.
Het moet gezegd ook de organisatie was tot in de puntjes verzorgd. Een mooie lange aankomststrook met zelfs bordjes zoals in de Tour de France die de afstand aangeven tot de aankomst. Schitterend!
Met een 75 tal stonden we dan klaar aan de start voor een wedstrijd over 13 ronden. Van in de start werd er hard gekoerst.
Bart volgde goed vooraan zonder mee in de aanval te gaan, aan dit verschroeiende tempo zou toch niemand wegrijden.
Hier en daar nam wel eens iemand een kleine voorsprong maar op het licht golvende parcours en met de felle wind onbegonnen werk. Een massasprint was dus in de maak. De laatste 2 ronden werd het tempo nog extra de hoogte in gejaagd zodat het nogal makkelijk was om positie te kiezen voor de sprint.
Bart kwam uiteindelijk uit op een 7de plek en hield er een goed gevoel aan over.
Hoeleden 13-05-10
Ondanks dat het reeds half mei is was het bitter koud. Een graad of 8 en af en toe een druppel regen die uit de dreigende wolken viel. Tijdens de opwarming probeerde ik de sfeer er nog wat in te houden door wat te grappen maar Philip reed rond met een gezicht op onweer zoals de hemel op dat moment. Maar kom eens we dan vertrokken waren hadden we het lekker warm en had ik vooral te doen met onze supporters.
Het was echt bibberen geblazen!
Naar de wedstrijd dan. Na 5 van de 11 af te leggen ronden ging Tim Wouters en Bart Lismont aan de haal. Het peloton liet begaan en de twee konden uiteindelijk maximaal 45" uitlopen. Bart en Philip reden de hele koers attent voorin, wel aan te raden in een pak van 100 renners.
Philip ging hier en daar wel eens mee in de aanval zonder al te veel resultaat.
Op 2 ronden van het einde kwam er dan wel samenwerking in het peloton.
Met ongeveer 10 renners waaronder ook onze mannen werd de voorsprong terug gebracht tot 10" bij het ingaan van de laatste ronde. Dan was natuurlijk de samenwerking zoek en probeerden enkelingen de sprong naar de 2 leiders te maken.
Even later kregen we de 2 leiders, dan een groepje van zes, dan een groepje van 3 met Bart en dan het peloton.
Alles op een zakdoek, best spannend! Het groepje met Bart werd weer gegrepen zodat onze BCT' ers nog reden voor de 9de plek. Uiteindelijk werd de wedstrijd gewonnen door Bart Lismont en kon Bart de 9de plek bemachtigen na een lange pelotonspurt.
Philip kwam verdienstelijk aan in het peloton.
La Magnifique 08-05-10
Akela, Van Schorsegem, Den Eglantier en andere (dikke) Bruno’s
“Seg Bart ik heb gehoord dat er zaterdag een toertocht is in Rochefort en aangezien ik dit weekend in mijn villa in Maissin zit voel ik er wel wat voor om daar te gaan rijden ook al voel ik me wat vermoeid.”
Deze boodschap kreeg ik vrijdagavond van Erik.
Nu had Peter ook al iets van deze rit laten vallen en ook op wt.be had ik veel positieve dingen over deze rit gelezen.
Onze geplande rit in Remouchamps maar gelaten voor wat het was en de planning wat aangepast.
Nieuwe afspraak aan het rond punt om 7u.
Toen ik met Philip toekwam stonden Egwin en Peter reeds op de parking te wachten.
Ik zei dat Eddy ook nog kwam waarop Egwin spontaan repliceerde dat we dan met drie “dikke” waren vandaag.
Een snelle blik op het deelnemersveld zorgde ervoor dat ik meteen goed wakker was. Egwin had zich uit voorzorg bij Peter in de wagen genesteld zoniet had hij met de fiets van Rochefort naar huis gemogen wat mij betreft.
Eddy kende de weg naar de vélodrome in Jemelle als zijn broekzak en zorgde ervoor dat we in geen tijd ter plaatse waren.
Nadat we onze wagens geparkeerd hadden bleek al snel dat we vlakbij Erik stonden.
Den beul was dan ook zowel fysiek als verbaal in volle glorie aanwezig!
Niet veel later stonden we aan de inschrijving waar we op een heel vriendelijke manier en zowaar in het nederlands op onze wenken bediend werden.
Nog wat gezever en gezwans en we waren op weg voor 135km met meer dan 2000 hoogtemeters.
De eerste helling kwam al snel en was ideaal om de koude wat op de achtergrond te dringen.
Het waren fantastische omstandigheden om te fietsen.
De zon was volop van de partij, mooie wegen en landschappen, pittige hellingen, geen verkeer,…
De rit vertoonde wel een nogal saai verloop.
De hele dag reden onze 3 berggeiten op de beklimmingen de 3 “dikke” in het verlies. Een niet onlogisch scenario.
Tijdens de bevoorradingen gingen vooral frangipannekes vlot van de hand.
Na de tweede bevoorrading ofwel na 100km wist Erik ons te vertellen dat er nog veel bergaf zat aan te komen en zo was het ook.
Voor we het wisten stonden we weer aan onze auto.
Moe en voldaan maar zeker niet kapot.
Den beul was in een flits omgekleed en vertrok met gierende banden op zoek naar een plaatselijke carrefour. Hij had ons immers geïnviteerd om in zijn villa nog “iets” te komen drinken. Peter kon helaas niet meer mee wegens andere verplichtingen.
Nadat er reeds enkele Chimay’s en Optimo Bruno’s gevloeid waren kwam toch de vraag of er iets te eten was.
Egwin kreeg van een intussen licht getransformeerde Van Schorsegem toestemming om in de diepvries te graven op zoek naar wat lekkers.
Het resultaat was niet mis.
We kregen soep, broodjes en nog een niet bij naam vastgestelde lekkere pap voor de kiezen.
Merci hiervoor Egwin voor de moeite en Erik voor de gastvrijheid.!
We waren bij Erik aangekomen om 15.30u. Tegen dat het 19u was had iedereen de reserves genoeg aangevuld om de rit naar Antwerpen weer aan te vatten.
Maar Eddy wilde toch eerst nog een rozenbottelthee drinken. Of was het nu Eglantier? Of framboos?
Van Schorsegem lieten we achter zonder eten maar enkele flesjes met blauw label konden allicht wel voor troost zorgen.
Van Schorsegem kwam met veel enthousiasiasme Akela en de andere (dikke) Bruno’s nog uitwuiven en dat was dan het einde van dit verhaal.
BCT vs Dorpsschool Vremde 29-04-10
Op vraag van juf Karen van de eerste kleuterklas in het Dorscchooltje in Vremde stuurden we Philip Vl langs voor een initiatieles in de wielrennerij en alles wat er bij komt kijken.
Philip zette zijn beste beentje voor en vertelde de kleine spruiten alles over zijn fiets en zijn kledij.
Achteraf kregen we complimenten over de capaciteiten van Philip als leraar!
Goe bezig Philip!
Mol-Wezel WAOD 01-05-10
Zaterdagmiddag om 15u in Mol-Wezel.
Philip parkeert vakkundig de wagen en samen met Bart gaat hij een rugnummer afhalen. Het is niet echt koud maar wanneer we ons aan de auto staan om te kleden begint het lichtjes te regenen. Even later rijden we het rondje waar het hier en daar wel hard geregend heeft want het water staat in plassen op de baan.
De aankomst is een mooie lange brede baan en verder is het behoorlijk veel draaien en keren in een woonwijk.
Om 16u worden dan 64 zotten losgelaten voor 16 ronden koers. Ik zie de teller al snel naar 55km/u gaan. Samen slagen we er toch in om al snel op te schuiven. Na 1 ronde zie ik Philip erdoor zakken terwijl ik zelf ook al op de limiet zit te rijden.
Ik maan Philip aan mijn wiel te pakken maar het duurt niet lang of ik zak er zelf ook volledig door.
De snelheid lag gewoon te hoog, de benen liepen vol en het was over.
Het gemiddelde op dat moment was 44.9 km/u. Pfff
Ik kreeg wat lieve woorden van Tessa en Eddy en in combinatie met een braadworst en een frisse pint kon ik toch weer lachen.
Supporteren voor FastPhil dan.
Onze berggeit had zich wel kunnen herpakken en reed nog mee in het peloton. Tot halfkoers was het niet van harte en Philip zorgde voor het betere smoelwerk. Loeihard werd er gereden!
Terwijl in het peloton velen op hun tandvlees zaten reden er 13 sterke beren weg die maar even tot 3 minuten zouden uitlopen.
Toen Philip er halfkoers wat doorkwam en de positie Leukemans-Parijs-Roubaix achterwege kon laten dacht hij de koers rustig uit te rijden. Dat scenario kon hij wel vergeten toen de hemelsluizen volledig open gingen.
De gedachte "waarom doen we dit eigenlijk in godsnaam" ging door me heen.
Philip werd uiteindelijk 35ste en kwam over de meet naar eigen zeggen "nat tot op zijn kloten".
Hij kreeg oververdiende felicitaties van Eddy,Tessa en ondergetekende voor zijn puike prestatie.
B.
Herenthout 24-04-10
Tim D,Stein C.,en Jerry J. aan de start voor het BCT team. Bart M. die nog niet uitgeziekt is moet ook hier noodgedwongen verstek laten gaan. Ook hier werd het grote succes van wt koersen bereikt met 108 ingeschrevenen.
Het parcours liep voor 80% over smalle kronkelende baantjes,waardoor we vroeg naar de start gingen om zo vooraan te kunnen staan.
Tim kon zijn goede benen niet wegsteken en nam onmiddellijk de koppositie voor bijna de volledig 1é ronde.
In de 2é ronde na een haakse bocht ging zijn ketting eraf en stootte hierbij hard met z'n knie tegen de stuurpen van zijn fiets.
Hij moest voet aan grond zetten,het hele peloton laten voorbijgaan en toen hij terug kon vertrekken zag hij nog juist de staart v/h peloton achter de bocht verdwijnen. Doch hij slaagt erin om terug komen aan te sluiten,sterk mijn gedacht!!!
Tim besloot zijn wedstrijd achteraan het peloton uit te rijden en heeft daar een aimabel zicht gehad op renners die de kant,gracht of tegen dek gingen.
Het was een"koers in de koers"om vooraan te kunnen rijden,wat de nodige nervositeit met zich meebracht.
Was het een mindere dag,de koers van donderdag die nog in de benen zat,het gewring, feit was dat het veel moeite kostte om me voorraan te kunnen handhaven.
Ook Stein had eenzelfde gevoel en dacht er zelfs enkele malen aan om er de brui aan te geven.
1 noemenswaardige ontsnapping van 2 renners viel er te noteren, ze kregen een max. bonus van 40 sec.
Doch tegen een peloton waar de vaart goed in bleef werden ze terug gegrepen in de voorlaatste ronde,waardoor een massasprint de winnaar zou aanduiden.De BCT'ers mengden zich hier niet in en het was de sterke Bart Thys die het laken naar zich toe trok.
Stein eindigde op de 28é plek,ikzelf op 33 en Tim bolde met een dikke bult op z'n knie als 63é over de meet.
Jerry
Van links naar rechts: Jerry J, Tim D en Stein C
Voor meer foto's klik HIER
Beveren TTC Ronde 22-04-10
Jerry wint de eerste rit in de TTC Ronde en pakt de gele trui!!!!!!!
Om 19 uur word een peleton van 127 renners losgelaten.
Na 2,5 rondes knokken zijn we eindelijk vooraan in het peloton.
Op dat moment waren er juist 5 renners ontsnapt en om de hectiek v/h peloton te vermijden spring ik samen met nog 2 anderen ernaartoe.
(de planning was nochtans de eerste 4 rondes me gedeisd te houden)
Stein C. was blijkbaar de aanstoker van de ontsnapping en ook "brommerke" Peter Dierks herkende ik.
Doch één ronde verder was het peloton terug,maar onmiddelijk demarreerde die dekselse Dierks wéér en ook nu spring ik mee. Anderen voelden zich op dat moment niet geroepen om mee te gaan,wat ons toch ff deed twijfelen om door te rijden. We draaiden goed rond en zagen de groep niet direct korter komen. Wat er dan met het peloton exact gebeurd is weet ik niet,maar er bleek een seieus probleem met het inhalen door de vwf'ers. Na de 8é ronde riep de speaker af dat het peloton uit koers werd genomen.
Dus gingen we onder ons uitmaken wie de overwiinning op zijn naam mocht schrijven.
Het werd een tactisch sprintje,dat ik naar m'n hand kon zetten en zo de vrouw thuis kon verrassen met een boeket bloemen.
Hier Jerry die het weer mag gaan uitleggen.
Bij de VWF eveneens 132 starters en hier reed Phillippe VL zijn wedstrijd vlotjes uit in het peloton met een gemiddelde van + 43 km/u.
Jerry.
Eddy maakte het volgend verslag van deze wedstrijd:
Vanavond ging de TTC-ronde van start in Beveren. Een leuke reeks wedstrijden in het Waasland, gedragen door een uitstekende organisatie. En voor de goed getrainde fietsliefhebbers (géén vergunninghouders) een gelegenheid om eens te proeven van de echte koerssfeer. Niet verwonderlijk dat er ieder jaar steeds meer toeristen zich voor deze wedstrijden inschrijven.
Maar vanavond werden alle records gebroken: maar liefst 127 toeristen staan aan de start, enkele minuten later gevolgd door 132 VWF-ers. Indrukwekkende cijfers !
Daarbij ook enkele vertegenwoordigers van BCT. Met name Jerry en Stein (bij de toeristen) en Philip (VWF). Bart zou ook van start gaan, maar een opkomende griep of iets van die aard noopte hem zelfs tot gewoon thuis in de zetel te blijven.
Om 19u stipt gaan de twee pelotons van start, de VWF-ers wel 3 minuten later. De eerste ronde wat schermutselingen, maar alles blijft gesloten. Na 2 ronden komt daar verandering in: bij de toeristen een kopgroepje van 8 renners, waarbij zowel Stein als Jerry. Ook bij de VWF-ers is er een groepje van een 10-tal renners ontsnapt. Deze zouden de hele wedstrijd voorop blijven en voor de zege spurten. Philip heeft de eerste ronden zichtbaar enige moeite met het opgelegde tempo. Blijkbaar nog wat last van het overmatig alcoholgebruik afgelopen weekend ?
Een ronde later nog 2 renners voorop bij de toeristen: Jerry en de ons bekende Peter Dierks. Ze hebben een 15 sec voorsprong op de groep. Ondertussen zijn de VWF-ers al dicht genaderd op het peloton toeristen en in de daarop volgende ronde snelt het VWF-peloton de toeristen voorbij. En daar is er blijkbaar één en ander misgegaan.
Het peloton toeristen wordt door de inhaalbeweging van de VWF-ers bijna een ronde lang opgehouden (zie uitleg Nico), waardoor de voorsprong van Peter D. en Jerry in één ronde enorm is gestegen. Het is duidelijk dat deze twee gaan spurten voor de zege. In het peloton is er demotivatie en wrevel, zeker wanneer ze op een paar ronden van het voorziene einde al voor hun plaatsen mogen spurten.
Stein wordt voor de laatste bocht nog wat gehinderd en laat zich dan maar rustig uitbollen. Een goeie koers van Stein, eerst mee in een ontsnapping en nadien steeds vooraan in de groep te vinden. Als die van het voetballen verlost is…
In de spurt voor de overwinning, die al van ver wordt ingezet, is Jerry duidelijk sneller dan Peter D.. Een dikke proficiat Jerry, en een eerste succes voor BCT !
Bijna een hele koers vooruit in gezelschap van ene Peter D., je moet het maar doen.
Bij de VWF-ers won Christof Mariën voor David Van Pelt, Philip eindigde tevreden in het peloton. De laatste ronden voelden de benen beter, wat het beste doet vermoeden voor de volgende koersen. Wedstrijdgemiddelde: 44 km/u.
Na de wedstrijd nog een gesprekje gehad met Nico Lauwaert, organisator van de TTC ronde. Probleem vandaag was dat bij het inhaalmanoeuvre van de VWF-ers een aantal toeristen hun wagonnetje aanpikte, en dit ondanks een duidelijk verbod vanwege Nico. Hij was er zo het hart van in dat hij overweegt om volgend jaar geen TTC meer te organiseren. Heb hem verteld dat wij dat heel jammer zouden vinden en dat hij er nog maar eens een nachtje moest over slapen. Intussen kan je op de TTC-website lezen wat er beslist is…
Eddy
Wijnegemse Pijl 18-04-10
Zondag 18 april om 9u aan de kerk in Vremde.
Ondergetekende had voordien een oproep gedaan aan zij die nog maar amper gefietst hadden om zich deze rit nog eens bij de club te voegen en het loonde zowaar. Er werd beloofd om niet te snel te rijden en ook het mooie weer was van de partij. 10 Bryonnekes werden vergezeld van nog enkele blauwhemden die Peter had opgetrommeld.
Reken daar ook nog sympathisant Frederik bij en zo kwamen we aan 15 stuks.
Dit wil zeggen dat we volgens de wet op de rijbaan mochten fietsen wat gezien de staat her en der van de fietspaden geen overbodige luxe is.
Rond half 10 konden we bij Bicycle Club Wijnegem (http://www.wijnegembicycle.be) inschrijven voor een toertocht van 62km. Onmiddellijk nam een gemotiveerde VDB de leiding samen met Fast Phil die duidelijk zaterdagnacht wat fel van het nachtleven had geproefd. Zij reden makkelijk tot Brecht op de kop en werden dan afgelost door Hanza met een tot in de puntjes afgestelde fiets en ondergetekende.
Verder volgden nog Filip M die die zijn bed nog niet had gezien vanwege nachtelijke arbeid, Eddy en Peter zoals altijd trouw op post, Stein C die de conditie nog wil aanscherpen voor de TTC Ronde die er zit aan te komen, een door ziekte geplaagde ploegleider, Frederik die lijkt te sollicicteren naar een Bryon truitje en Tessa die eigenlijk zonder training de groep vlot kon bijbenen. Chapeau!
Onze tocht ging rustig en gedisciplineerd verder via St Lenaarts en Rijkevorsel en dan weer terug over Zoersel.
Op de brug van de autosnelweg ging Tessa even versnellen maar veel reactie weekte dit niet los. Even verder in Oelegem werd dan wel het signaal gegeven dat er tot in Wijnegem nog even gekoerst kon worden voor wie dat wilde.
Met hoge snelheid scheurden we naar Wijnegem.
Deze rit had dus voor iedereen wat moois in petto.
De uitgelaten stemming sloeg wel om in verbijstering en ongeloof toen we vernamen dat een deelnemer onderweg was overleden ten gevolge van een hartaanval.
Via deze weg willen wij dan ook onze oprechte deelneming betuigen aan de familie en vrienden van het slachtoffer.
Onder indruk van de omstandigheden keerden we weer terug naar Vremde waar we op het terras de gebeurtenissen konden doorspoelen.
B.
Rit van de Gouverneur 10-04-10
Een mens kan nu veel fantasie hebben maar wat Peter hier aan het uitbeelden is tart wel alle verbeelding...
De "sociale" rit van de Gouverneur.
Ik hoor in een gesprek dat 'den beul' er niet bij was en zag het wel zitten. Nu bleken er wel meer Bryonnen zich geroepen om beul te spelen. Er werden zelfs beulen gevonden bij andere groepen (in't groen en het waren geen palingen). Bij de tweede bevoorrading (nog 80km te gaan) brak er bij mij toch lichte paniek uit.
Het is wel gebleken dat je voor deze rit volledig in orde moest zijn, dus geen pijnlijke rug of een te kort aan trainingskms.
Toch werd er gewacht op 'afgewaaide' BCT-ers, waarvoor dank. Er bleken nog renners last te hebben van de 'vol-au-vent' op de West-Vlaamse toppen.
Maar het weer viel wel mee en er is niemand door het ijs gezakt: Iedereen heeft meer dan 140km afgewerkt terwijl sommigen maar 105km op het oog hadden (met zelfs nog nieuw uitgevonden hellingen- Ronseberg).
Kortom, moe maar voldaan werden we als VIP's behandeld op het 'terras' alwaar de 'natte en verbale training' deze geslaagde dag afsloot.
Zeker voor herhaling vatbaar,
Peter
Erik Daems rijdt Ronde Van Vlaanderen 260km 03-04-10
3 april 2010 , reeds lang was ik nieuwsgierig te weten hoeveel Flandriëngehalte er in mijn benen school . Vandaag de dag om hierop een antwoord te vinden ! Veel wind en regen , de noodzakelijke ingrediënten in de RVV.
De dag start om 3.00h , alles nog een laatste keer checken ttz. eten ,geld , inschrijving , kleding ,pendelbusticket , wegbeschrijving … Jongens wat heb ik hier pest aan . Snel een grote kom ovomaltine en een banaan achterover drukken . De darmen ledigen tot ik het gevoel heb dat ik op onderdruk sta .
3.45h op weg naar de Centrumlaan / Ninove waar de pendelbussen staan om ons naar Brugge te voeren .
Stipt 5.00h ben ik in Ninove , nog vlug wat eten , uiercrème aan mijn gevoelig zitvlak en effe wildplassen tegen de auto .
Om 5.20h zit ik eindelijk gerust in de pendelbus , iets voor half zes zijn we op weg naar Brugge . Ik ben eindelijk gerust , nu kan er niets meer fout lopen enkel nog maar mijn ding doen … fietsen .
Ik doemel snel weg in de bus , het is er lekker warm en iedereen is rustig en gelaten , een toffe serene sfeer ! Om twintig voor zeven sta ik in Brugge aan te schuiven in de massa om onze eerste stempel te ontvangen op het podium in Brugge .
Klokslag 7.15h stap ik van het podium , we kunnen eindelijk aan de slag .
Onder mooie blauwe hemel , wind af fietsen we “ en masse “ naar Wenduine en vandaar naast de kust tot Oostende .
De mooie fietsomstandigheden hebben we nu gehad tot in Oudenaarde. Het wordt een vervelende natte winderige rit over triestige grote wegen in een landschap waar geen ballen te zien is .Over de valpartijen en dwaze ongelukken wil ik niet uitweiden .
Tijdens deze rit merk ik een groot verschil tussen het fietspubliek tijdens een Chrono en die van een Cyclo . Hier (cyclo ) moet je draaien tussen een bende opgenaaide stresskonijnen met alle gevolgen vandien . De sfeer bij bijv. een E. Merckx is veel gemoedelijker , het zijn ook allemaal heel getrainde atleten die weten aan welk avontuur ze beginnen .
Het is duidelijk , ik voel me hier al even ongelukkig dan tijdens m’n eerste koerske in Beveren.
Na de stempelcontrole in Oudenaarde val ik eindelijk alleen met enkele toeristen in m’n wiel.
De streek wordt wat aantrekkelijker en de bergjes volgen elkaar snel op , de zon verschijnt waarachtig achter de wolken , de eerste vijf heuveltjes liggen er zelfs redelijk bij, bovendien is het hier nog redelijk rustig fietsen .
Maar dan is het eindelijk definitief om zeep , de hemelsluizen gaan terug open en de verschillende etappes komen zowat allemaal te samen . Het is druk en vettig op de molshopen .Op de Koppenberg moet ik er noodgedwongen 50m af , hetzelfde scenario op de muur ook hier verplicht 50m wandelen . Eigenlijk zit ik nog heel fris maar ik tel af ; Ik ben de opgeklopte RVV-sfeer ondertussen meer dan moe . Na de muur rijden we nog snel 12km verkeerd , eindelijk hebben we bosberg gevonden , erop en erover en vlug vlammen over de grote weg ( en niet meer op die fietspaden ) naar de aankomst . Om 17.20h. sta ik terug naast de auto.
267km aan een gemiddelde van 26.8 km/h en een totaaltijd van 10.20h uur.
Ik was eigenlijk heel teleurgesteld over dit belachelijk laag gemiddelde want er werd regelmatig serieus gevlamd , de teller kwam , uitgezonderd op de hellingen , zelden onder de dertig per uur ; Maar ja er wordt veel aangeschoven en gewandeld .
Eindconclusie : De ronde is niet echt mijn ding , de conditie was zeer goed en wat mij betreft is dit avontuur niet voor herhaling vatbaar !
Maar dat zeggen ook veel vrouwen kort na de geboorte van hun eerste telg en achteraf blijkt niets minder waar .
Erik
E3 Prijs Vlaanderen 28-03-10
Zondag 28 maart 2010 aan het rond punt in Wommelgem.
9 renners van onze club hadden zich aangemeld op het forum voor de eerste tocht op verplaatsing dit jaar.
Toen om 07.15u onze negende man nog steeds niet opgedaagd was vertrokken we maar richting Harelbeke.
Het wielercircus draait stilaan weer op volle toeren en dat was ook weer duidelijk te merken aan de start van de E3 prijs Vlaanderen voor wielertoeristen.
Het was behoorlijk mooi weer wat allicht mee aan de basis zal gelegen hebben voor de drukte aan de start.
Nadat iedereen zijn persoonlijk ritueel voor zulke evenementen afgewerkt had konden we dan de rit aanvangen.
Zo was er ene VDB die dit jaar zijn schoenen wel bijhad maar wel de rest van zijn kledij vergeten was. Even paniek maar Eddy had nog een splinternieuwe broek extra bij en van Vincent kon VDB nog een vest krijgen zodat hij weer terug op schema zat.
In het begin liep alles verder zeer vlotjes.
Een lekker zonnetje,wat wind in de rug en een tempo dat gedrukt werd zorgde ervoor dat er behoorlijk wat werd uitgelegd het eerste anderhalf uur. Dan diende de heuvelzone zich aan waar de groep onmiddellijk uit elkaar spatte.
Na de tweede helling toch al getekende aangezichten aan de bevoorrading waar wafels, muesli repen en andere hapjes vlot naar binnen gewerkt werden. Eens opnieuw vertrokken blies de wind vol in het nadeel wat de rit toch zwaar maakte.
Ook de lastigere hellingen lagen op ons te wachten.
Eikenberg, Taaienberg, Paterberg en Oude Kwaremont werden goed verteerd zodat we aan de tweede bevoorrading kwamen.
Het zwaartste hadden we nu reeds gehad en iedereen kreeg plots weer wat meer praat.
De meesten onder ons hadden het wel wat gehad met die rotwind zodat ondergetekende even polste bij een seingever of we nog wat wind in het voordeel kregen maar deze weigerde alle commentaar.
Op de laatste 2 hellingen werd nog wat gespeeld waarna we verder in groep terug naar Harelbeke reden.
Onze VDB speelde nog met de gedachte om er op het einde alleen vanonder te muizen maar het vet was helaas al even van de soep.
In Harelbeke aangekomen konden we nog wat nakaarten in een overvolle cafetaria waar men met de verwarming vol had opengedraaid. Aangenaam is ook anders maar met enkele Petrussen onder de 9 graden konden we ons wel afkoelen.
Aan het einde van de rit hadden we geleerd dat Philip nog steeds wat op de sukkel is met een of ander virus, dat Egwin nog steeds te ijverig is en zo enkele van zijn collega’s tot het uiterste drijft, dat Bart nog steeds bezig is met de zoektocht naar de ideale fietspositie, Vincent nog maar eens zijn talent tentoon spreidde, Peter zeer goed geëquipeerd is qua transport en rustig naar de goede form toewerkt, Moric veel weg heeft van de echte VDB hoewel de kilometerteller daar wel eens anders over denkt, Eddy weer behoorlijk wat inzet aan de dag heeft gelegd om telkens weer jacht te maken op de mannen voor hem en Erik die bevestigt waar niemand nog aan twijfelt namelijk dat hij meer dan klaar is voor de 260km komende zaterdag!!
B.
Meigem LFT 27-03-10
Tim D stond vandaag aan de start voor een koers bij de LFT . Een bond vergelijkbaar met de Waod .
Door een wat mislukte 1ste ronde moet Tim zeer veel krachten verspelen om terug vooraan in de koers te geraken.
Eens daar terug aangekomen volgen er wat pogingen om mee iets te proberen maar veel zit er niet meer in .
Wat tijdens de opwarming oogt als een mooi parcours lijkt tijdens de koers toch wat anders . Er wordt constant op de kant gereden om nog maar te zwijgen over de kasseistrook vlak voor de aankomst die licht omhoog lag . De beslissende vlucht is die van een 10tal renners. Zij houden stand tot de laatste meters .
Tim komt moegestreden en wat teleurgesteld over de finish van een lastige koers met een gemiddelde van 42km/u.
Het was een zware training , niet voor de form maar wel voor 't karakter...
Tim
Hamme VWF 21-03-10
Samen met nog andere renners stonden ook Tim en Ben te wachten voor de 2de koers van het seizoen.
Al van bij het begin wordt de snelheid behoorlijk de hoogte ingejaagd. In het begin van de 2de ronde kan Tim samen met een 10tal andere renners wegrijden van het peleton. Het peleton laat de ontsnapping echter niet toe en de leiders worden terug gegrepen .
Hierna blijven de ontsnapingspogingen zich opvolgen wat het tempo strak houdt. Er wordt nu veel op de kant gereden wat ervoor zorgt dat er regelmatig breuken ontstaan dus het is opletten geblazen . Bij een zoveelste poging rijdt Ben een fameus gat dicht! In de voorlaatste ronde komt dan de beslissende vlucht en weg zijn ze .
Achter de leiders komt er dan een spurt waarin Ben voorin zit en Tim ergens vanachter.
tot de volgende
Tim
Oordegem VWF 13-03-10
Zaterdag was voor Tim en Ben de moment om eens de benen te testen in een echte wedstrijd.
Hoewel de conditie al behoorlijk in orde is is het toch altijd afwachten wat het zal geven in koers.
Maar voor beiden viel dit heel goed mee.
Toen er half koers 15 man weg reed trachtte Tim nog solo de kloof te dichten maar de mannen waren gaan vliegen.
Verder werkten onze heren hun wedstrijd rustig verder af in het peloton.
Tim werd 23ste en Ben 25ste.
Mooi werk gasten!
Bekijk HIER een filmpje van de wedstrijd.
B.
Kledijuitrijking & Bowling 23-01-10
Zaterdagavond 20u werden onze sterren op en naast de fiets verwacht in de Superbowl te Lier.
Op enkele afwezigen na was iedereen van de partij en konden we aan de slag.
Na onze bowlingsessie konden de gesprekken dan nog verder gezet worden en de kledij verdeelt.
Opvallend was dat nagenoeg iedereen het rustig hield, zijn onze renners dan toch al bezig met komende seizoen??
Nieuwe Tenue!!! 14-01-10
Hier voor de ongeduldigen al een voorsmaakje van de nieuwe outfit.
Happy New Year!!!! 01-01-10
