GP Roland 22-08-15

Zaterdag weer een topdagje voor onze club!!!!!
Proficiat met de toporganisatie WTC Roland en ook dank aan Cafe De Plezante Hoek waar we achteraf konden bekomen en genieten van een heerlijke BBQ!!
Ook proficiat aan alle renners en ook gastrenners. En niet te vergeten alle supporters.
Jullie waren allemaal fantastisch!!

Hier de resultaten:

Ronde 1 Ronde 2 Ronde 3 Ronde 4 Eindtijd Uitslag Snelheid

BCT 1 06'03" 06'02" 06'13" 06'11" 24'29" 8/33 43.341

BCT 2 06'03" 06'04" 06'06" 06'07" 24'20" 7/33 43.644

BCT 3 06'15" 06'22" 06'24" 06'11" 25'10" 15/33 42.142

BCT 4 06'40" 06'38" 06'42" 06'40" 26'40" 26/33 39.768

BCT 5 06'29" 06'32" 06'35" 06'24" 26'02" 22/33 40.729

Pasta-aan-zee-rit 16-08-15

Zondag morgen, 8u30 staan er 5 Bryoners aan de kerk voor de langste BCT trofee rit van het jaar, de “pasta aan zee” clubrit. Matthias, Sven V, Christophe M, Ronny en ikzelf staan er samen met, de wat oudere man waarvan ik zijn naam niet ken, maar wie geen onbekende is, het is namelijk niet de eerste keer dat hij met ons mee rijdt. Ronny smeert nog vlug wat zonnecrème want de zon schijnt al volop en dat zal zo blijven tot we bijna terug thuis zijn. Een frisse noorderwind zorgt ervoor dat de temperatuur niet te fel oploopt, kortom ideaal fietsweer dus. Nog even wordt gewacht op Pieter, in de hoop om toch met een mannetje meer te zijn, maar tevergeefs, om iets na half negen weerklinkt “PANG” aan de kerk en zijn we weg.

Aangezien we met een kleine groep zijn stelt Ronny voor om in ketting te rijden en dus kopbeurten van 20min te doen, zo rijden we niet de hele dag naast dezelfde en kunnen we met iedereen een babbeltje doen. Al snel blijkt dat gezien we met zes zijn het systeem niet 100% klopt en je uiteindelijk naast vier van de zes aanwezigen komt maar dat is geen probleem, gedurende de dag wisselen de posities al wel eens waardoor we verschillende gesprekjes hebben over koetjes en kalfjes. Na een half uurtje rijden springt op een kassei strook de ketting van Christophe in het rond en draait zo een keer rond zijn cranckstel, het euvel wordt snel hersteld maar de handen van Christophe zijn schoon zwart. Als hij een uur later ook nog eens plat rijdt valt het woord “klotedag”. Er zijn zo van die dagen, en niet ver voor Knokke wordt diezelfde ook nog eens gestoken door een wesp, wat betreft “klotedag” kan het tellen maar de benen van Christophe blijven soepel rond draaien, zo soepel dat onze oudste metgezel het moeilijk heeft om 20min beurten te doen en zich beperkt tot 10 min.

De locomotieven van de groep zijn duidelijk Matthias en Sven die er voor zorgen dat het tempo hoog blijft, ook in de polders waar de noorderwind vrij spel heeft en in het nadeel blaast zakt het tempo niet onder de 35km/h. Maar iedereen rijdt vandaag sterk en doet zonder problemen zijn deel van het werk. Langs een mooie, door Egwin uitgestippelde route, arriveren we rond 13u in Knokke. In taverne “The Butler” worden enkele tafeltjes bij elkaar geschoven en nemen we plaats, als enkele minuten later ook Egwin toekomt na een familie weekend , kunnen we pasta bestellen. De koolhydraten worden snel opgenomen en we genieten van de zon. Even wordt al lachend gezegd om gans de dag op ‘terras te blijven zitten en met de trein terug te keren maar die gedacht verdwijnt snel. Iedereen is klaar, bidons aangevuld, “terug route” wordt in de GPS geladen en we zijn weg.

De wind is nog een beetje toegenomen en blaast nu in het voordeel, Egwin zit duidelijk met frisse benen en het tempo gaat nog een stukje hoger dan daarstraks, voor mezelf is de start pijnlijk, de rustperiode heeft mijn benen geen goed gedaan en de eerste km’s voelen aan alsof de krampen er in zullen schieten, maar na 15min zijn de benen terug warm en beginnen ze terug te draaien. Voor Matthias geld hetzelfde probleem maar hij geraakt helaas niet helemaal terug in zijn ritme, al blijft hij net als de anderen zijn deel van het werk opknappen. Ook onze oudste deelnemer is er nog bij maar hij zal gedurende de terugrit in ’t wiel blijven, toch chapeau voor deze man.

Egwin en Sven blijven sleuren aan de kop en doen soms lange beurten, halverwege lassen we nog een pauze in en wordt suiker en zout (lees cola – ice tea - chips ) voorraad aangevuld. De wind blijft onze bondgenoot en blaast afwisselend in de zij en in de rug, het tempo zakt niet onder de 35km/h en we zien in de verte Antwerpen, oef, bijna thuis. Bij de meesten is het beste eraf maar er wordt toch nog een spurtje getrokken tot aan de Kennedy tunnel, een bus van de lijn doet tijdelijk het kopwerk.

In de fietstunnel wordt nog een woordje Engels gesproken tegen een jonge dame die bij het openen van de liftdeur op een subtiele manier laat weten dat ze eigenlijk Vlaams is, hilariteit alom. Nog een stukje ringfiestpad en in Berchem splits onze groep en rijden we allemaal moe maar voldaan naar huis .

Na net geen 8u fietsen en een heerlijke pasta in Knokke komen we terug thuis , de kilometerstand goed aangevuld . Hopelijk doen we het nog eens over volgend jaar, het is een aanrader.

Johan

Jelle wint TTC Ronde in Beveren 02-08-15

Dikke proficiat Jelle!!!!

Wat begon als een mooie tijdsinvulling doordat mijn vrouw ergens naartoe moest, is geïndigd in een mooie verrassing voor mezelf. Voor de start te Beveren zat nochtans gemengde gevoelens. Kon ik niet beter de zondagsrit rijden want ik had vermoeide benen door een lange trip terug naar huis vanuit de mooie Jura streek te Frankrijk. Hier heb ik het geluk gehad 2 mooie ritjes op mezelf te fietsen waarvan 1 mooi uitgetekend is geweest door de Padre van het BCT Cycling Team, Eddy Mertens.

Toch maar de start opgezocht en bij het de eerste meters me vooraan gemanifesteerd doordat het parcours zeer smal is met wel wat bochten. Hierbij werd ik gevolgd door een 60 tal mede-toeristen die ook op zoek gingen naar veilig aankomen en eeuwig glorie in het alombekende TTC circuit.

Het begin was zoals gewoonlijk enorm hectisch waarbij we met een rotvaart door de lokale

wegen vlamden. Je kon in het begin van de wedstrijd de aanvallen niet meer bijhouden. Zelf heb ik ook eenmaal getracht mee te schuiven maar de benen konden het mentale gevoel niet echt volgen dus maar weer snel de buik van het peleton opzoeken en beschutting zoeken tegen de weerstand van de wind.

Net na halfkoers toen de eerste sprint is gereden voor de puntentrui konden zich 6 renners afscheiden van het peloton en toch een voorsprong nemen van een 15 tal seconden. Hierop heb ik met een man of 8 in mijn wiel het gat kunnen dichten waarop tot mijn verbazing het peloton op achterstand werd gezet. Een halve ronde later hebben er nog 4 man de aansluiting gemaakt waardoor we met 20 man wegreden. Helaas door het grote aantal was de verstandhouding soms ver te zoeken waarop sommigen liever profiteerden dan rustig mee rond te draaien en onze voorsprong van 30 seconder uit te bouwen. Na wat geroep op iedereen kregen we er eindelijk een mooie samenwerking waardoor we zo de laatste ronde met een minuut voorsprong zijn kunnen ingaan.

In deze laatste ronden heb ikzelf nog de 2 demarrages gecounterd doordat het voor mezelf enorm belangrijk was alles samen te houden en de sprint af te wachten. Dit laatste is bijna fout gelopen door een late uitval in de laatste km door iemand van TS-Bikes. Gelukkig heeft iemand ( om onverklaarbare reden) zich het snot uit de neus gereden zodat we net voor de laatste bocht op 10m kwamen. Ik ben de laatste bocht ingegaan als derde en zo mijn sprint aangegaan en gelukkig direct 2 lengtes voorsprong bijeen gesprint die ik tot de meet heb kunnen handhaven.

Ik moet zeggen dat dit waarschijnlijk één van mijn mooiste overwinningen is ( buiten Vremde natuurlijk). Deels doordat het compleet onverwacht is gekomen en deels doordat het de eerste keer is dat ik dit in een ontsnapping kon afwerken.

Matthias wint in Temse Velle !!!!!! 02-07-15

Voor de koers vond er een kort tactisch overleg plaats tussen Matthias en Pieter .Ze lamenteerden dat ze zich eigenlijk niet zo super voelden. Van dat gevoel trok Matthias zich toch niet zo veel aan want hij deelde Pieter mee dat hij ging proberen weg te rijden.

Matthias houdt nu eenmaal van epische scenario’s en een massaspurt past niet in dat plaatje (wink wink). Ondertussen was Pieter warm geworden voor het idee om er samen een lap op te geven, Pieter zag de tandem Beyens-Bogaerts al door het Waasland stomen.

Met 76 gespannen renners, waaronder 5 afgevaardigden van het Bryon cycling team, stonden ze aan de start in Temse. Vrijwel onmiddellijk na de start bleek dat Jelle iets teveel spanning op zijn benen had en hij waagde zich aan de eerste ontsnapping van de dag. Een peloton vol frisse beentjes zat hen op de hielen en de kopgroep werd gegrepen. Vrijwel onmiddellijk daarna vertrok een volgend groepje met daarin Matthias en Pieter. Dat groepje kachelde goed door en Matthias vond toch nog de adem om zijn metgezellen aan te moedigen, chapeau ! Het groepje raakten nooit echt uit het zicht van het peloton en werd na 2 ronden gegrepen. Pieter moest even bekomen van deze inspanning en liet zich uitzakken in het peloton. Matthias daarentegen nestelde zich flink vooraan en begon daar stevig te buffelen.

Na een kleine verpozing begon Pieter aan zijn kruistocht terug naar voren. Pieter ging hoogte nemen van de koerssituatie bij Radio peloton Jelle. De koersradio meldde dat er niemand weg was. De radioreporter van dienst meldde ook nog dat hij zich “cava” voelde. Goed nieuws want Pieter begon immers stilaan de gedachte om weg te springen op te bergen. Daarna ging Pieter eens informeren bij Matthias. Na kort overleg besloten Pieter en Matthias om de kaart Jelle te trekken. Daaropvolgend zorgde het Bryon Cycling Team ervoor dat geen enkele ontsnapping gevaarlijk werd. Vooral Matthias toonde zich sterk als superknecht. Ook Wouter toonde over welke kwaliteiten hij beschikt. Dankzij enkele krachtige pedaalslagen riep hij enkele fugitivi terug tot de orde en dit in zijn wederoptreden. Er werden nog heel wat pogingen tot ontsnapping ondernomen maar de situatie werd nooit onveilig.

In de 4e laatste ronde reden dan twee renners weg. Pieter, die op dat moment de kop trok, zag geen gevaar in de twee vluchtelingen. Een renner die mee vooraan zat, meldde aan Pieter: “Je had beter meegesprongen, mijn vader zit vooraan.” De zoon in kwestie begon af te stoppen en deed dat uitstekend. Het door de bruggen moegetergde Peloton liet het tempo helemaal zakken. Pieter begon te twijfelen of hij inderdaad niet beter mee was gesprongen. Pieter probeerde dan maar wat tempo in het peloton te krijgen maar daar werd duchtig afgestopt door “zoon van”. Pieter kreeg door zijn tempoversnelling een 30-tal meter gratis voorsprong. Matthias zag zijn ploegmakker een kleine voorsprong nemen en zag zo zijn kans schoon. Matthias zoefde het peloton voorbij. Pieter keek achterom en zag daar Matthias met rasse schreden naderen. TAK , TAK, TAK. Pieter streelde zijn shifter enkele maal om zo Matthias te kunnen opvangen. Pieter wachtte vol ongeduld op de aanstormde Matthias. Tussen zijn benen door zag Pieter de silhouette van Matthias verschijnen. TAK TAK!! Pieter gaf zijn shifter nog een laatste kleine streling en weg waren ze. De tandem Beyens-Bogaerts raakte meteen onder stoom en reed het gat op de kopgroep dicht. Een renner uit het peloton kwam nog aansluiten en zo werd een vijftal gevormd. Dat vijftal ging te keer als bezetenen en bouwde vrij snel een mooie voorsprong uit. Matthias moedigde zijn kompanen ongelooflijk hard aan. Deze aanmoedigingen deden twee renners iets te hard boven zichzelf uitstijgen, zij moesten vooraan de rol lossen en zo gingen Matthias, Koen van Havermaet en Pieter de laatste ronde in. Matthias riep in die laatste ronde luidkeels dat het binnen was, Pieter keek achterom en het peloton was inderdaad in geen velden te bespeuren. Vervolgens steeg het Adrenaline niveau exponentieel naarmate ze de streep naderden. Door de ruime voorsprong op het peloton ging het tempo er in de kopgroep wat uit. De renners draaiden de laatste rechte lijn op. Nog twee obstakels moesten overwonnen worden, zijnde de laatste brug en Koen van Havermaet. Bijna werd dat eerste obstakel fataal. Pieter zette iets te vroeg kracht en vloog uit zijn pedaal. Koen van Havermaet nam 5 meters maar Pieter zette zelf het foutje recht. Na de laatste brug trok pieter het tempo fors de hoogte in. De gas ging helemaal open en Pieter wist niet meer van welke parochie hij was. Koen van Havermaet kwam uit het wiel van Pieter en versnelde tot aan diens achtervork en viel dan wat stil. Pieter kon van op de kop niet zien waar Matthias zat en bleef daarom op zijn pedalen stampen. Maar dan kwam de bevrijding. Pieter zag van uit zijn ooghoek een groene flits naar voren schieten. Matthias had duidelijk nog poeier in de benen en Koen van Havermaet had geen versnelling meer in huis om te reageren. Pieter was blij dat hij eindelijk kon stoppen met gasgeven en dacht: “My redeemer lives (mijn verlosser leeft)!!” Matthias snelde naar zijn eerste overwinning. WAT een ontlading !! De lead-out van dienst kon een tweede plaats veiligstellenen. 25 seconden na Matthias won Jelle de spurt voor de 5e plaats. Het feest was compleet !

Pieter

Pistemeeting Hulshout 06-06-15

Pistemeeting 2015

Zaterdag 6 juni. Vandaag is Hulshout het strijdtoneel voor 14 Bryonners: de laureaat van de pistemeeting mag rekenen op eeuwige roem, zelfs meer dan de winnaar van de Heistse Pijl, die deze namiddag van start gaat. Dit jaar één ultieme afzegging: mede favoriet Tim McL zal meer tijd op de wc doorbrengen dan hem lief is. Jammer.

De baancommissarissen zijn iets te laat op het appel (waarvoor onze excuses), maar al gauw is iedereen al warm aan't draaien op de piste. Het weer doet dit jaar z'n uiterste best: blauwe lucht, veel zon en toch niet tè warm: ideaal fietsweer.

Een ons onbekende toeschouwer kijkt heel geïnteresseerd toe en overstelpt Philip en mezelf met vragen en goed bedoelde raad. Al snel is het duidelijk dat de man geestelijk beperkt is en we laten hem ongestoord genieten van het spektakel.

De afvalling is de 1e proef, en voor "diesel" Peter is deze proef al snel voorbij. Er wordt om de 2 ronden stevig gebikkeld, zodat Jan en Philip met arendsogen moeten kijken wiens achterwiel nu laatst over de streep komt. Niet altijd even makkelijk, maar ze kwijten zich eerlijk en gedecideerd van hun taak. Al vanaf de start is het duidelijk dat ene Pieter bijzonder gretig aan het rondtoeren is. Het lijkt een ideale uitlaatklep voor examenstress. Pieter weert zich als een duivel in een wijwatervat, maar moet het in de eindspurt toch afleggen tegen Matthias. Egwin, Bart en Jerry leggen beslag op de overige ereplaatsen.

Tijd voor de reeksen puntenkoers. Reeks A is al enkele ronden aan de gang als iemand opmerkt dat er maar 6 renners op de piste zijn: en ja, Kristof zit nog rustig aan de kant. Egwin is heer en meester in deze reeks, waar ook Johan, Sam en (nipt) ook Pieter zich voor de finale plaatsen.

Reeks B met Kristof als extra renner. Raf gaat als een bezetene van start, maar komt dan zichzelf tegen. Jerry en Matthias gaan overtuigend naar de finale, samen met Jitse en Tom.

Peter zit nog altijd in z'n rodage periode.

De reeksen snelheid is leuk om volgen. Bart wint van een niet afgevende Jitse, Bram komt in de laatste meters nog gevaarlijk opzetten bij Egwin, Matthias toont z'n kracht, Peter z'n motor komt op toerental, Kristof en Pieter winnen vlot. Sensatie in reeks C: in de laatste meters wordt (een zegezekere ?) Jerry nog in extremis geremonteerd door Sam.

Jerry wint de herkansing en gaat toch nog naar de kwartfinales.

Mooi binnen het voorziene schema is het tijd om te pauzeren: pistolets met kaas, hesp of préparé liggen te wachten. De grote pot préparé is in trek: er blijft niet veel meer van over...

Het is gezellig keuvelen in 't zonnetje of in de schaduw, en Jerry loopt met z'n fototoestel mooie foto's te schieten. Sommigen concentreren zich al minutieus op de volgende proef.

Om 13u45 is het tijd voor de Scratch: eigenlijk gewoon een wegkoers op de piste. Iedereen aan de start en na enkele ronden zit het spel op de wagen. Kristof en Christophe zijn de eersten die hun kans wagen, nadien zijn er nog pogingen van Matthias en Pieter, maar vergeefs. Even lijkt het dan toch te lukken voor Matthias en Egwin, maar Peter sleurt het peleton weer in hun spoor. Een paar ronden voor't einde een versnelling van Peter, maar ook dat gaat niet door. Het wordt een pelotonspurt, meesterlijk gewonnen door Pieter voor Bart, Jerry, Matthias en Egwin.

In de tussenstand is Pieter leider, gevolgd door Matthias (op 2p.), Bart (3 p.) en Jerry-Egwin (5 p.).

Prangende spurtjes in de kwartfinales snelheid: Bart, Pieter, Egwin en Matthias gaan naar de 1/2 finales. Erg verdienstelijk weerwerk van Kristof, Sam, Peter en Jerry.

In die 1/2 finales komen Egwin en Bart tekort tegen respectievelijk Matthias en Pieter. Deze zijn onmiskenbaar de snelsten van het moment.

Kleine finale puntenkoers. Bart wint 3 spurten en wint ruim deze kleine finale. Christophe is de regelmaat zelve (pakt iedere spurt punten) en wordt tweede. Raf en Bram winnen elk een spurt in't begin, maar vallen daarna wat stil.

Finale puntenkoers. Die begint uitstekend voor Pieter: hij wint met de eerste 2 spurten en Matthias pakt geen punten. Maar dan plaatst Matthias een scherpe aanval en krijgt een ideale partner mee: Johan. Ze lossen elkaar goed af en wat men achter hen ook probeert, ze slagen er niet meer in om het kopduo bij te halen. Zodoende verdelen Matthias en Johan het gros van de punten en blijven de kruimels over. Taktisch en fysiek een sterk nummer !

Matthias wint de finale voor Johan, een regelmatige Jerry wordt mooi derde. Pieter kan z'n goede start niet verzilveren en wordt zevende.

De achtervolging is de laatste proef en zal de beslissing brengen. Matthias staat 2p. voor Pieter, Jerry volgt op 5p. en Egwin op 6 p.

Iedereen doet z'n uiterste best: Bram verpulvert z'n persoonlijk record met bijna 14 sec., maar ook Johan (8 sec.) en iets mindere mate Christophe en Raf scherpen hun besttijd aan. Peter staat lang op kop, tot Jerry een fractie sneller is: 0.04 sec !!

In de laatste reeks vechten Matthias en Pieter het in een rechtstreeks duel uit. Matthias ligt de hele tijd voor, maar Pieter begeeft niet. In de laatste ronde heeft Matthias nog net iets meer power in de benen en verslaat hij Pieter met bijna 2 sec.. Zijn eindtijd (2.40.19) ligt slechts 1.5 sec. boven het record van Tim McL.

Het is niet toevallig dat de eerste 3 van deze proef ook het podium van het omnium bezetten: 1.Matthias 2.Pieter 3.Jerry

Slotproef van de dag zijn de finales snelheid.

Voor de derde plaats is het een gevecht tussen 2 bestuursleden, waar Bart Egwin het nakijken geeft. Voor het hoogste schavot ook hier een tweestrijd Matthias tegen Pieter.

Matthias verrast Pieter met een plotse demarrage, en snelt zo naar de overwinning.

1.Matthias 2.Pieter 3.Bart

Een erg leuke en vriendschappelijke sfeer zorgde de hele dag voor een heel gesmaakte editie 2015. Maar ook de sportieve prestaties kunnen kenners naar waarde schatten.

's Avonds verzamelen we in de Plezante Hoek te Lier. Berna & Co hebben alles tot in de puntjes geregeld, wij hoeven alleen maar aan te schuiven aan tafel en ons bord vol te stouwen met diverse groenten en sausen, kip, worst, satés en heel lekkere ribbekes. Mmm...

Pas in de tent wordt duidelijk hoe hard de zon vandaag wel niet geschenen heeft: vooral Raf en Christophe zijn aan hun armen te zien hevige supporters van den Antwerp. Maar ook de stevige billen van Egwin hebben meer (rode) kleur dan deze morgen.

De gesprekken zijn onderhoudend en interessant te noemen, todat enkelen overschakelen naar gin-tonic en andere varianten. Om 01u30 rijdt ondergetekende als laatste mee naar huis, the day after (clubrit naar Meise in Nederland - dixit Johan) wordt de hel.

De pistemeeting 2015 gaat de boeken in als een op alle vlakken zo goed als perfecte dag. Met veel dank aan de 14 renners, de baancommissarissen Philip en Jan, Berna & Co, en Jerry voor de vele foto's.

Volledige uitslagen: klik HIER

Tot volgend jaar.

Eddy

Stage Vogezen ! 12-17-05-15

Stage Vogezen 12 - 17 mei 2015

Deelnemers: Egwin-Frederik-Jerry-Jitse-Kris-Stefan-Sven-Tom-Vincent en Eddy

Dinsdag 12 mei

Ondanks minder gunstige weerberichten is iedereen met veel goesting naar La Bresse vertrokken. Eerst nog met Frederik naar de collect & go van de Colruyt in Lier. Na het inladen hebben we het gevoel dat er nog heel wat van onze lijst ontbreekt, en ja hoor: ze hebben zowaar een heel palet over het hoofd gezien. Uiteindelijk dan toch met een complete voorraad op weg.

Bij aankomst aan de chalet worden we door Jitse verwelkomd, die al een kort ritje in de benen heeft. Sven is nog onderweg voor zo'n 70 km. Eén voor een arriveren de andere Bryonners, zodat na het zoeken van een geschikte slaapplaats de broodjes in de oven kunnen en we ons op een royaal avondmaal storten. Iets na 23u aankomst van Vincent en Egwin: ons peloton is compleet.

Enig minpunt: problemen met de internetverbinding.

Woensdag 13 mei

Prachtig weer: het kwik zou stijgen tot 28° en weinig wind. Iedereen staat dan ook rond 10u vol ongeduld te wachten op het startsein. Gisterenavond hebben we in onderling overleg besloten om in 2 groepen te rijden.

A ploeg: Jerry-Jitse-Sven en Vincent

B ploeg: Eddy-Egwin-Frederik-Kris-Stefan en Tommeke

Samen vertrokken voor een tochtje van zo'n 125 km over de Ballon d'Alsace, de Hundsruck en Le Grand Ballon. Op de eerste col (Ballon Alsace) blijven de wachttijden per groep heel beperkt. Stefan heeft last van tandpijn, maar na een bezoek aan de apotheker aan de voet van de Grand Ballon gaat het veel beter. In die mate zelfs dat we ons afvragen of hij geen soort dope heeft meegekregen. Tijdens de beklimming van die Grand Ballon vliegt iemand in Lotto-Soudal tenue ons voorbij: het blijkt zowaar Thomas De Gendt te zijn. Op de top naar goede gewoonte een korte pauze met een cola.

De A ploeg was natuurlijk al thuis toen wij onze chalet in zicht krijgen: Sven is al begonnen met wat een complete demontage van z'n fiets zou worden. Er kraakte iets en dat moest zo vlug mogelijk verdwijnen.

's Avonds rijst met kipfilet en warme curry, appelmoes en zoet-zure saus naar keuze. Vincent ontpopt zich als een betere Jeroen Meus, met Jitse als sous-chef. Er is alleen discussie of 1 zakje rijst per persoon al dan niet genoeg zou zijn. Gelukkig wordt de raad van Eddy ter harte genomen en kieperen ze enkele zakjes extra in't water.

Ondertussen heeft Frederik aan enkele draden geprutst en krijgt hij - tot ieders tevredenheid - het internet toch aan de praat.

Afsluiting van een prima eerste dag met de film "The Bourne Ultimatum". Jammer genoeg weigert de dvd naar't einde toe alle medewerking. Rond 22u45 iedereen (uitgez. Eddy) naar bed.

Donderdag 14 mei

Regen en laaghangende mist tijdens het ontbijt. Iedereen stemt in om te wachten en in afwachting van beter weer kijken we naar "In de gloria". Het is lachen, gieren en brullen. De ene al wat meer dan de andere (cfr.Egwin).

Om 13u vertrekken we dan voor een rit over Col de Grosse Pierre, Col de la Schlucht, Petit Ballon, Platzerwasel en Col de Bramont, goed voor 120 km en een 3000 hoogtemeters.

De wegen zijn droog, het zonnetje komt af en toe piepen, eigenlijk ideaal fietsweer. Eddy is nog volop aan't klimmen op de Grosse Pierre wanneer Sven al terug naar beneden fietst. Het gekraak is niet weg en op die manier fietsen is voor Sven als een café zonder bier. Hij zal nog een keer z'n fiets volledige demonteren...

Na de lekker lopende Col de la Schlucht dalen we af naar Munster, en de B-renners laten de Petit Ballon links liggen. De Platzerwasel is voor hen al meer dan genoeg. Stefan heeft het op deze bult knap lastig, terwijl Frederik en Eddy nog nooit zo "vlot" naar boven zijn geklauterd. De pret aan een snelle afdaling van Le Markstein naar het meer van Wildenstein wordt voor Tom, Egwin en Eddy verstoord door een wegversperrende camper. Een fractie later is ook de A ploeg daar en beginnen we samen aan het laatste obstakel: de Col de Bramont. Misschien wel de leukste klim uit de regio, ook heel geliefd bij motards. Boven wacht iedereen tot we voltallig zijn en zo arriveren we iets voor 19u in gesloten slagorde aan de chalet.

Jitse en Eddy maken groenten klaar voor de gourmet. Jerry heeft een innovatieve tip voor het gebruik van de gourmetstellen: geen olie, maar zout opdoen. Frederik schrikt een beetje: komt dit wel goed ? Al snel blijkt dat zout een prima alternatief is voor olie. De gourmet van Tom heeft wat langer tijd nodig om op te warmen, tot grote frustratie van die kant van de tafel. Het is redelijk laat (21u) om te tafelen, maar het vlees is gevarieerd en heel lekker.

Afsluiting van een uiteindelijk toch heel mooie dag: het vervolg van "In de gloria"en buiten een stevig onweer.

Vrijdag 15 mei

Het is frisjes, het regent, en aan de receptie weet men te vertellen dat dit de hele dag zo zou blijven. Een paar moedigen kruipen toch op de fiets: Frederik, Jitse, Kris en Sven. Deze laatste heeft op advies van Stefan een ander wiel gestoken en na een kort proefritje blijft het gekraak achterwege. Ze rijden de voorziene zondagrit (70 km) in regen, koude (3° op de route des Crêtes) en mist. Na de rit blijft Frederik nog een tijdje onderkoeld bibberen.

Jerry pakt het anders aan: op de rollen onder het afdak en dan een heerlijk warm bad. Eddy ziet meer heil in een slaapmutsje dat zo'n 2 uur in beslag neemt. De anderen trekken er te voet op uit: naar de Wuthering Heights van La Bresse.

Vincent heeft enkele gezelschapsspellen mee en verleidt Egwin en later ook Eddy, Jitse en Frederik tot o.a. Rummikub. Eddy heeft ongelooflijk veel pech, ondanks intelligente hulp van Jitse en houdt het na één spelletje voor bekeken.

Kris en Egwin zorgen voor een spaghetti carbonare die zelfs een Piet Huysentruyt doet blozen. Njam njam.

Zaterdag 16 mei

De weergoden zijn vannacht tot rust gekomen: de zon is terug van de partij, er staat een fris briesje en ondanks enkele dreigende wolken blijft het droog. We hebben geluk.

Op het programma een stevige rit (140 km) in 8-vorm rond La Bresse. Twee keer Col d'Oderen, twee keer Col de Bramont, Col de Croix des Monats en Col de Feignes, samen goed voor zo'n 3000 hoogtemeters.

Rond 10u15 vertrekken we samen, maar de A ploeg rijdt in La Bresse op voorspraak van Jitse de Col du Brabant op. Jerry mist deze afspraak en rijdt met ons recht naar de Col d'Oderen. Op de top verzamelt de B ploeg zich, Jerry is al doorgereden op zoek naar z'n maten. We rijden in een heerlijk rustig tempo langs het meer van Wildenstein naar de voet van de Bramont. Om in herhaling te vallen: het is een leuke, mooie beklimming, zelfs met heel druk verkeer vandaag. We dalen af naar La Bresse om de de Croix des Monats te bestijgen. In't begin nog redelijk pittig, de laatste kilometers kan je er behoorlijk tempo maken. Egwin blijft bij Eddy, hij is van plan om veel kilometers te maken en doet het rustig aan. Wat verder hebben we pech (of niet?): de Col de Sapois is afgesloten (werken), dus moeten we via een parallelbaan naar Gerardmer. Nog voor we aan de afdaling naar Gerardmer beginnen worden we bijgehaald door de A ploeg. We hebben al zo'n 80 km op de teller, en iedereen is blij met het voorstel om aan het meer een terrasje te doen. Iedereen maakt van de gelegenheid gebruik om "tarte au myrtilles" te bestellen, behalve Sven en Eddy (beiden heel stipt bezig met hun voedingspatroon).

We vertrekken samen naar de Col des Feignes, maar Egwin verkiest om rechtdoor de Col de la Schlucht op te rijden. Hij zal vandaag bij aankomst zo'n 160 km achter de kiezen hebben !

De anderen verzamelen zich op de Col des Feignes. Frederik en Tom rijden mee voort met de A's; Kris, Stefan en Eddy rijden nog een keer de Bramont op en dan naar huis.

Zo komt iedereen aan respectabele afstanden van 120 km tot 160 km. Chips, nootjes, koekjes, hele repen chocolade zijn er nodig om het acute gebrek aan energie te stillen.

Na een moeizame rondvraag komen we toch tot het besluit om te gaan eten vanavond. De pizzeria even verder is volzet, maar we vinden in La Bresse een zelfde gelegenheid waar nog plaats is voor een bende hongerige coureurs. Tommeke is (wonder o wonder) bijna sprakeloos bij het aanschouwen van de pronte buste van onze dienster.

Afsluiting van de dag: de (goeie) film "Pride and Glory" waarvan de meesten het einde niet halen.

Zondag 17 mei

Tijdens het ontbijt is het al snel duidelijk dat iedereen nog voor de middag huiswaarts wil vertrekken. Inpakken, de restanten van voeding verdelen, de chalet in deftige staat achter laten en rond 11u de sleutel in de brievenbus: het einde van een heel geslaagde stage. Met dank aan iedereen voor de toffe sfeer, en de inzet voor het dagelijks reilen en zeilen.

De bolletjestrui gaat dit jaar zonder discussie naar Vincent, die dit vierde met een grote fles cava. Proficiat Vincent !

Tot slot nog enkele tips voor volgende stage(s):

- het brood dat we via de receptie konden bestellen is lekker

- de cols in het achterland van La Bresse zijn de moeite waard: col du Brabant, col de Vierge

en col du Grand Ventron. Vooral Jitse kent z'n weg daar al blindelings.

Eddy

Verbouwing Sponsor Vitality Coaching !!! 02-01-15

Beste,

Via dit schrijven brengen wij u graag op de hoogte dat de verbouwing van Vitality Coaching is afgerond. U leest het goed, na 4 jaar hebben we onze multi-disciplinaire paramedische groepspraktijk anders ingericht zodat wij nog meer kwaliteit&service kunnen bieden.

Wat is er nieuw ?

Extra behandelruimte; dat brengt het totaal op vier afgesloten behandelruimtes.
Mogelijkheid tot douchen na een SportMed inspanningsproef. www.sportmedonline.be
Conceptstore van Lignavita | Bioradix. www.lignavita.be | www.bioradix.be
We starten met een RedCord trainer. www.redcord.be

Wie is er nieuw?

Sinds augustus 2014 is ons team uitgebreid met Navarre Larosse. Hij is sportkinesitherapeut, osteopaat in opleiding, tennistrainer en Redcord-therapeut.
Cardio-expert en NASM Certified Personal Trainer Luk Bosmans maakte al deel uit van ons team maar sinds oktober 2014 heeft hij Vitality Coaching gekozen als uitvalsbasis voor zijn SportMed Coaching. www.sportmedonline.be

Verder blijven Tim Lamens, Filip Cossement en Michael Onsia op post. Tim is kinesitherapeut met specialisaties in de manuele neurotherapie, B-E-St-therapie en tevens is hij NASM Certified Personal Trainer alsook tennistrainer. Filip is gespecialiseerd in ganganalyse en zooltherapie (www.borginsole.be) en Michael is erkend osteopaat in België en Duitsland.

Als laatste vermelden we graag nog eens dat onze praktijk beschikt over een geweldig online reservatiesysteem. Je kan online verschillende agenda’s raadplegen. Afspraken boeken, verplaatsen en eventueel annuleren kan via je PC, laptop, tablet of smartphone. Kortom je kan je eigen agenda afstemmen op deze van Vitality Coaching. Uiteraard zijn we ook telefonisch bereikbaar maar tijdens de behandelingen/coachings proberen we zo weinig mogelijk de telefoon op te nemen. Dit is omdat we de kwaliteit van behandelen en coachen hoog willen houden.

A HAPPY 2015 ! ! !

Tim, Filip, Luk, Michael en Navarre.

Happy 2015 !!! 01-01-15