top of page

BOECHOUT  DORPELINGEN  KOERS    7-10-2018

Om 9h verschijnen er 16 gemotiveerde Bryonners aan de kerk. Al snel wordt er gepraat over de ploegmaten die later die dag de start zullen nemen in Boechout. Ronny is er ook bij. ‘“Hey Ronny ging je niet koersen straks” werd meteen opgemerkt. “Zeker wel maar ik moet me wel eerst wat opwarmen” aldus de gemotiveerde Boechoutse kamikaze.
Op het programma stond een wedstrijd om 14h30 voor de minder getrainde renners.
De start verliep relatief gematigd zodat Eddy een mooi plaatsje in het peloton kon veroveren, Jimmy zat ook goed vooraan en maakt een zeer attente indruk. Het was in de derde of de vierde ronde dat de koers echt open brak. Een sterke renner van Bacwalde ging ervandoor en maakte flink tempo.
Terwijl Jimmy deze demarrage wel kon beantwoorden maar het niet goed aandurfde gezien de koers nog lang was en dit bovendien zijn eerste koers ooit was moest Eddy achteraan “skarten” om bij het peloton te blijven.

Dit zette zich de volgende ronde door, Jimmy reed op kop om de kloof met de vluchter beperkt te houden terwijl Eddy moest loslaten. Zo ging het ronde na ronde verder, de leider blijft zijn bonus van 20” behouden.
Nervositeit bij renners en supporters bij het ingaan van de laatste ronde.
De renner van Bacwalde wint en daarna zien we Jimmy met panache de spurt winnen voor de tweede plaats.
Bam eerste koers en meteen een fantastische 2de plaats. Het doet denken aan eerdere exploten van ene Jitse Matthijnssens.
Na de nodige felicitaties en podiumceremonie maken we ons op voor de wedstrijd van de beter getrainde renners.


Een mooie afvaardiging van onze club doet het beste verhopen. Om iedereen extra op scherp te zetten belooft onze hoofdsponsor Bryon Dakwerken een mooie premie voor wie het podium haalt. Jelle kan wel een extra cent gebruiken gezien zijn extravagante levensstijl en gaat er al in de start vandoor. De voorzitter had Rudi Hendrickx, plaatselijke hardrijder en man in vorm er op gewezen bij de start maar Rudi gaf niet thuis of was misschien te plat vandaag.
Er werd hard gereden waardoor een ontsnapping op touw zetten niet mogelijk was.
Pogingen waren er wel in overvloed, Peter Dierks liet zich opmerken zoals altijd, Tommeke schudde aan de boom, Jelle bleef ook vooraan meestrijden en zelfs Wouter die al lang sukkelt met de gezondheid reed met tamelijk wat overschot rond en ging ook in de aanval. Als halfkoers de gas nog eens helemaal open gedraaid wordt moet jammer genoeg onze “local” Kris de rol lossen. Geen schande met dit deelnemersveld hoor Kris!

De wedstrijd loopt op zijn einde en aan de aankomst valt de naam Jelle Andries. De voorzitter was er al zeker van, Bryon Cycling Team gaat hier vandaag met een 2de plaats van Jimmy naar huis en een overwinning van Jelle.
De enige vraag die nog moest ingevuld worden was of er nog een Bryonner mee op het podium kan met Jelle.
Dan 2 ronden voor het einde passage aan de meet van een uitgedund peloton gevolgd door enkele renners alleen.
“Tis ni waar he, godverdomme “ klinkt het al snel.
“Ik heb Ronny niet gezien” merkt iemand op. “Inderdaad en Tommeke en Jelle ook niet” zegt iemand anders.
Dan zien we Christophe Heininx met een fiets die niet meer op een fiets lijkt en nogal wat bloed. Terwijl ongeruste supporters op zoek gaan naar de slachtoffers van de val rijdt Wouter nog 4 ronden met een flink slepend wiel, ook een gevolg van de val en Peter sleept een mooie 6de plaats uit de brand.
Eens iedereen zeker is dat het goed gaat met alle Bryonners komt de ontgoocheling over de gemiste kans.
Het zag er zo goed uit……
Anderzijds blijft het ook sport en komen er nog veel kansen.
Maar in Boechout winnen zal toch een jaartje moeten wachten.                                                                      Verslag: Bart M.

​​​

20181007_153739.jpg
20181007_151704.jpg
20181007_150701.jpg
43313671_10217018223148945_6798447597615
20181007_153125.jpg

   SUPERSATURDAY     22  SEPTEMBER  2018

De uitdaging: 4 clubritten na elkaar, de hele dag door. Iedereen staat vrij hoeveel en wanneer je meefietst. Mogelijkheid om gerief veilig achter te laten in café DPH tijdens de ritten.

We starten om 7h00 aan de Plezante Hoek in Lier voor Clubrit Brecht, 10h30 Clubrit Kasterlee, 14h Clubrit Kampenhout en 17h30 Clubrit Boom.

We rijden afstand van de A ploeg aan max 32 km/u.

A en B rijden samen.

Hopelijk mooi fietsweer en een talrijke opkomst voor dit pasgeboren evenement !! 

​​​

GP Roland Geel (tijdrit) - Weer eens een heerlijke sportdag !!

Zaterdag 18 augustus: licht bewolkt, geen regen, geen tropische temperaturen en niet te veel wind. En Bryon Cycling Team met 4 ploegen aan de start van deze perfect georganiseerde tijdrit. Alle ingrediënten aanwezig om er een leuke en sportief hoogstaande namiddag van te maken. En dat werd het ook.

Iedere ploeg stond met zekere ambities aan de start, en om deze waar te maken gaven alle BCT-ers het beste van

zichzelf. Resultaat: net geen podium voor BCT 1 (ondanks 46,022 gem.), bijna top 10 voor BCT 2 (43,856 gem.), een knappe 40,741 gem. voor BCT 3 en tot slot een onverhoopte 38,729 gem. voor BCT 4 (met youngster Lennert).

Met veel dank aan de supporters en Jerry voor de organisatie !

's Avonds zakten renners en supporters af naar de Fagoempel in Lier, waar we konden genieten van een resem (heel lekkere) warme hapjes, en de bijhorende chips, kaasblokjes, olijven, koude groenten met saus enz... Allemaal mooi opgediend en voldoende om alle hongerige aanwezigen te spijzen. Dé gelegenheid ook om wat nieuwe gezichten beter te leren kennen.

Kortom: een prettige en smaakvolle afsluiter van de dag.

Tot volgend jaar.

 

Eddy

39557747_515174902242446_227078631361767
39569796_515165818910021_142273467444625
39543680_515168548909748_697330966628977
39526418_10217227163216208_1184150246175

UITSLAG

                                                 Tijd          Gem.

 1  Stefan Van Aelst            10:19,5       43,9

 2  Yves Schouwaerts         10:34,0      42,9

 3  Jeroen Kesteloot           10:36,5      42,7

 4  Vincent Michel              10:45,8      42,1

 5 Jonas Geens                    11:18,0       40,1

 6  Nico Marien                   11:18,6       40,1

 7  Pieter Dierks                  11:19,9       40,0

 8 Jelle Andries                   11:25,6      39,6

 9 Toon Geersheuvels        11:25,7       39,6

10 Frederik Vanderroost  11:26,8       39,6

11 Kristof Met                      11:27,9       39,5

12 Wouter Docx                  11:29,5       39,4

13 Jan Van Mechelen        11:31,2        39,3

14 Dennis Ruts                   11:36,1        39,0

15 Sonny Guidentops        11:39,9

34 Stephan de Schutter    12:14,4        37,0

74 Lennert Jacobs             13:27,6        33,7

Een heel mooie uitslag van al onze renners.!

Proficiat mannen !

​​​

ARDENNENRIT REMOUCHAMPS

Zaterdagmorgen 21 april 2018, omstreeks 7h10 arriveren Tommeke en Morris aan de oprit van Massenhoven. Even later zijn ook Philip en Bart aanwezig. Dan als laatste arriveert Eddy, die uitstapt met een short aan maar al snel worden zijn stoere benen bedekt door een trainingsbroek die hij in eerste instantie achter zijn rug hield. Is dit een eerste signaal, psychologische oorlogsvoering, ondanks het goede weer toch zeker de benen warm houden?
We besteden er niet te veel aandacht aan ook al omdat we druk bezig zijn alle fietsen en materiaal in 2 auto’s te passen. Tom krijgt het aan de stok met zijn achterwiel dat niet uit het frame wil. Na wat vloeken kunnen we dan toch onze weg naar Remouchamps vervolgen.
Daar aangekomen voelen we al dat we een prachtige dag hebben uitgekozen, de zon is van de partij en doet al goed haar best. Philip start meteen met het besproeien van de de plaatselijke fauna en flora, Morris brengt de nodige zalf aan waar sommige mannen het nodig hebben en Tommeke maakt opnieuw “dikke ambras” met zijn achterwiel dat nu weer niet in het frame wil. Philip is dan weer geamuseerd door de grote koelbox die Eddy meegesleurd heeft.
Niet veel later arriveren we aan de Cote de Niaster, een 3 tal km klimmen met stukken tot 11%, een stevige opwarmer maar wel mooi. Bart besluit meteen te testen wie er zin in heeft en gooit alle kaarten op tafel. Het duurt niet lang voor eerst Morris en dan ook Philip voorbij komen.


Wat later volgt de Cote de Warmonfosse waar leuke herinneringen worden opgehaald aan onze maat Stijn die helaas overleden is. Het is een dubbel gevoel maar toch ook ergens fijn.
Dan dalen we af naar de voet van de Xhierfomont waar Bart wordt uitgedaagd door de anderen, een stevige tempoversnelling laat niet lang op zich wachten waarvan Morris optimaal gebruik maakt om als lanceerplatform te gebruiken. Het wordt nu echt warm en wanneer we aan Moulin de Ruy aan de echte beklimming van de Rosier beginnen krijgen we het gezelschap van de Luik-Bastenaken-Luik cyclo voor toeristen.Tommeke heeft hier een dipje en snuffelt aan de achterzak van Bart op zoek naar eten. Met plezier krijgt Tom een reep die in geen tijd verorbert wordt. Boven starten we de afdaling naar de voorlaatse klim van de dag maar dan horen we een knal en gekraak. Eddy heeft alles kapot gekregen, ketting gebroken, derailleur in het wiel, een spaak of 6 los, lekke band. De onfortuinlijke Vremdse patser stond er wat beteuterd bij maar dat veranderde al snel nadat Bart en Morris twee jonge, wulpse en uiterst behulpzame Waalse dames hadden gevonden die Eddy terug naar de auto konden voeren.
Op de Vecquée reed iedereen zijn tempo de meesten peinzend hoe het met Eddy zou zijn of vooral hoe het met onze Waalse vriendinnen zou zijn. Na de afdaling van de Vecquée opnieuw een hongerige Tom die niet in beste doen was. Opnieuw kon hij bij Bart wat eten lospeuteren. Dan de laatste helling van de dag, de Cote de Maquisard, waar Bart wel 5 keer wegsprong van Philip die telkens terug kwam. Boven was het toch Bart die fier zijn gram haalde. Philip vond het vooral grappig. Morris had intussen de bolletjestrui binnen gehaald.

Aan de auto troffen we een licht overhitte en uitgebluste Eddy aan. Iedereen had met volle teugen genoten van de rit, tijd voor nog een hapje en een drankje in de plaatselijke horeca en dan weer naar huis. Zeker voor herhaling vatbaar was het algemene gevoel.

  

                                                                                                                                                                                            

                                                                                                                                                                                                

                                                                                                                                                                                                  Verslag: Bart M

VOGEZEN 2018

Woensdag 9 mei. Het is 16h30 en ik ben bezig aan de laatste loodjes van de dagtaak. De boys in de Vogezen zullen nu wel stilaan op het terras van de chalet zitten schiet door mijn hoofd. Gemotiveerd werk ik verder en na 1u fileleed sta ik aan carwash XL in Edegem waar naar eigen zeggen de properste familie van het land gretig mijn auto poetst. Ook houd ik halt bij mijn favoriete hamburgertent vlakbij, al zijn ze eigenlijk allemaal mijn favoriet. Allicht een erfenis van “De Protput”.
Na een vlotte rit rijd ik de parking van de chalet op. Naast mij staat een auto die ook net gearriveerd is met daarin Tom en Sam. Ik start meteen de communicatie maar beide heren kijken me raar aan. Ik had in al mijn enthousiasme de raam achteraan opengezet ipv vooraan. Eens in de chalet word ik goed ontvangen door soldaten die nog wakker zijn met op kop “ De Vuilen Baard”. Er wordt wat bijgepraat en vooruitgekeken naar de komende dagen. Wanneer De Vuilen Baard begint te ontkennen dat hij reeds enkele Leffe’s heeft binnen gegoten besluiten we maar om het hier bij te houden.
Donderdag start met mist, donkere wolken en regen die wel tot in onze slaapkamers lijkt door te dringen. Onze chalet telt meer dan 10 ramen en elk raam wordt meermaals gebruikt om te checken of er ergens verbetering in het wolkendek te bespeuren valt. Helaas blijft het er slecht uitzien. Tom L is het gedraal al snel beu en besluit om dan maar alleen op pad te gaan. De rest houdt het bij enkele bijlessen IT en Stephan weet enkele BCT’ers te verblijden met zijn kennis van de EMTEC techniek. Een release techniek waarbij spierblokkades verdwijnen als sneeuw voor de zon. Het geduld van de anderen wordt iets na de middag beloond zodat ook zij in toch wel drogere omstandigheden een ritje kunnen maken. Terwijl sommigen met volle teugen genieten van onze privesauna ontstaat er wat animo wanneer Wouter voorstelt om spaghetti te bereiden maar dat kan enkel met zijn eigen recept. Iedereen is akkoord maar dan wordt vastgesteld dat er geen courgetten onder ons zijn!!! Wouter staakt meteen zijn nobel voorstel wat bij De Protput de wenkbrauwen doet fronsen. Elke gerenomeerde vlaamse komiek zal beamen dat de conversatie die hierop volgt een extreem hoog niveau haalt. Wouter is uiteindelijk toch bereid de groenten voor de gourmet te snijden, het lekkere vlees wordt vakkundig gebakken door Tommeke en De Vuilen Baard. Na het eten wordt er vlot gekeuveld op hoogstaand en op minder hoogstaand niveau. Nog anderen raken in de ban van het gezelschapspel “Levensweg”.
Vrijdag worden we gewekt door een priemende zon die onze slaapkamers vult. Ik besluit meteen mijn vrienden te wekken met Nirvana die ik vol gas uit de box laat knallen die ik eerder die week van onze Lennert had ontvreemd. Druppelsgewijs en hier en daar verbaasd komen de heren aan tafel klaar voor een nieuwe dag. Gedreven door het lekkere weer wordt er weer goed gas gegeven en de beloning is groot om achteraf op het met zon overgoten terras neer te ploffen met een hapje en een drankje. Tom L neemt het eerder vooropgestelde plan van Wouter over en bereid een heerlijke spaghetti. Wouter zit er wat beteuterd bij wanneer blijkt dat er ook champignons in de spaghetti zitten. Wie denkt dat spaghetti een makkelijke menu is voor een groep wielertoeristen komt na deze stage wel bedrogen uit. Na de nodige onzin maken we ons klaar voor de nacht. Opnieuw prop ik mijn oren vol met de oorstopjes die ik van Tommeke heb gekregen, ik slaap namelijk naast De Protput.
Zaterdag, de laatste fietsdag! Iedereen haalt nog eens alles uit de kast, zelfs het door Tommeke benoemde “Prostaatpad” wordt bedwongen. Na de rit maakt iedereen zich op om de lokale horeca aan te vallen. We belanden in de gekende “Grizzly” waar flink gesmikkeld wordt, ook is er een mooie serveerster die enkele wielerharten sneller doet kloppen. Achteraf wordt in de chalet nog nagekaart en merk ik toch dat bij de meesten het harde labeur van de afgelopen dagen begint op te spelen.
Zondagmorgen vertrek ik om 7h naar Meerhout waar Lennert zijn 5de wedstrijd rijdt bij de aspiranten. Ik word getrakteerd op een schitterende 3de plaats wat deze week helemaal af maakt.
Ik denk dat we mogen spreken van een zeer geslaagde stage. Veel dank aan de piekfijne organisatie van de Protput, werkelijk niets werd aan het toeval over gelaten, aan Stephan en Bart om voor warme bakker te spelen en de behandelingen. En aan al de rest voor de opvallende inzet in het huishouden!!! Super boys!
Ik kijk al uit naar volgende editie!!

 

Bart

TROFEO 2018: werkwijze

De Trofeo  bestaat uit 8 duurtrainingen van 120 tot 180 km, uitgewerkt door het Bryon Cycling Team en het BDO- Giro del Mondo Gran Fondo Team. 7 ritten vertrekken te Boechout aan Café Kalifornia, Sint-Bavoplein 16. De aankomst van de ritten is 4 keer in Lier aan Café De Plezante Hoek en 3 keer in Duffel aan Café De Witte Lelie. 1 rit is op verplaatsing: een versie van de Amstel Goldrace vanuit Maastricht.

Er wordt in peloton gereden in kettingformatie. Van koprijders wordt verwacht dat ze met hun medekoprijder communiceren over het te rijden tempo en de over de lengte van de kopbeurt. De atleet die links vooraan rijdt, kan rechts in tweede positie inschuiven wanneer de koprijder rechts vooraan een langere kopbeurt voor zijn rekening wil nemen.

De aanbevolen fietssnelheid is 35 km per uur (op het vlakke en windstil); bij tegenwind een beetje langzamer en bij rugwind een beetje sneller. Om veiligheidsredenen (lees: om vlot te kunnen vertragen bij het naderen van een kruispunt of bebouwde kom), hanteren we een maximum fietssnelheid van 38 km per uur. Wanneer men ondervindt dat het tempo op een bepaald moment te hoog is (bv. bij zijwind), rinkelt men met zijn fietsbel. Dat is dan het signaal voor de koprijders om te vertragen.

Differentiatie:
Het is niet verplicht om op kop te rijden. Wanneer men niet op kop rijdt, blijft men achteraan in de groep, achter de groep koprijders.

Bergprijs (Bollekestrui): in 6 van de 8 ritten voorzien we 1 of meer sprints bergop. Na een sprint wacht men tot de laatste weer is aangesloten. Er wordt een bergklassement gemaakt waarbij de eerste 4 van elke sprint punten krijgen.

In heuvelzones waar er geen sprint is, is het ook mogelijk dat de groep breekt. We rijden op die momenten dan steeds in 2 groepen, waarbij de eerste groep de tweede groep na de heuvelzone weer opwacht door even trager te rijden.

O.l.v. het B-team van het Bryon Cycling Team vertrekt een half uur na de start van de trofeorit een groep die een ingekorte en meer toeristische versie van de trofeorit rijdt. De maximumafstand van deze ritten is 90 km en de maximum fietssnelheid voor koprijders 32 km per uur. Voor de Amstel Goldrace is deze kortere rit er niet.

Programma:
1/3   Baarle-Hertog (vlak) FINISH LIER
18/3 Scherpenheuvel (sprint Rot vanuit Nieuwrode) FINISH DUFFEL
29/4 Geraardsbergen 170 km (sprints Muur van Geraardsbergen, Bosberg, Hollbeekstraat)
          FINISH DUFFEL
20/5 Beauvechain (sprints Smeysberg, Muur van Pécrot)) 150 km FINISH LIER
3/6   Meensel-Kiezegem (sprint Leuvenseweg Rillaar) FINISH LIER
15/7 Amstel Goldrace (sprints Loorberg, Keutenberg, Cauberg) START en FINISH MAASTRICHT
5/8   Oesterdam (vlak)  150 km FINISH LIER
9/9   Overijse (sprints Holstheide, Everbergsesteenweg) 130 km FINISH DUFFEL

MUZIEK KWISAVOND in café "DE PLEZANTE HOEK" 

Vrijdagavond 22 december. De Patrick had ook dit jaar weer een leuke muziek kwis in elkaar geknutseld, met vooral muziek uit de jaren '60 tot eind '90.  BCT werd vertegenwoordigd door Andy (gast), Wim B, Philip en Eddy. Hun doel was om beter te doen dan vorig jaar, heimelijk werd er zelfs aan een podiumplaats gedacht... Jammer genoeg net iets teveel muziek uit de jaren '50, een periode waar de meesten onder ons nog niet geboren waren of nog met pampers rondliepen. Geen podium, maar wel een mooie 4e plaats, een paar punten minder dan een "echte" kwisploeg olv Johan F. 

Misschien volgend jaar maar met ons meedoen Johan ?

Een heel plezante avond, en iedereen kon naar huis met een grote fles Duvel of wijn.

Tot volgend jaar.

Foto's Vogezen 2018:  Klik  HIER

bottom of page